Krótki przegląd mijającego tygodnia (11.11)

Największa baza fotografii kolekcjonerskiej dostępna online!

fot-george-eastman-museum

George Eastman Museum – jedno z najstarszych i największych muzeów fotografii na świecie udostępniło właśnie bazę swojej obszernej kolekcji na internetowej platformie! Ponad 8 tys. nazwisk wybitnych fotografów, 400 tysięcy zdjęć i negatywów, 28 tys. archiwalnych filmów i ponad 16 tys. obiektów ze świata filmu i fotografii znajdzie się wkrótce w wolnym dostępie online. W tej chwili to ok. 135 tys. zdjęć, jednak wirtualna baza wciąż jest w trakcie rozbudowy. Zabytki pamiętają pierwsze lata pojawienia się fotografii (najstarszy obiekt w zbiorach pochodzi z 1839 r.!), pojawiają się także najnowsze zjawiska i trendy współczesnych czasów. Na internetowych gości czeka jedna z największych kolekcji dagerotypów (unikatowych obrazów fotograficznych uzyskiwanych na metalowych płytkach bez możliwości powielania), XIX-wiecznych zdjęć amerykańskiego Zachodu oraz fotografii Ansela Adamsa (autor czarno-białych pejzaży, głównie zdjęć parków narodowych). Dzięki specjalnie przygotowanej platformie internetowej George Eastman Museum umożliwia przeglądanie i przeszukiwanie kolekcji według autora, rodzaju oraz klasyfikacji materiału. Digitalizacja zbiorów oraz proces udostępniania ich bazy potrwa do 2019 r.

Kolejne dokumenty na Polskiej Liście Krajowego Programu UNESCO “Pamięć Świata”

Najstarsze zdanie w języku polskim “Daj, ać ja pobruszę, a ty poczywaj” [Daj, niech ja pomielę, a ty odpoczywaj] zapisane w XIII-wiecznej Księdze Henrykowskiej wraz z 10 innymi zabytkowymi dokumentami trafiło w ubiegły piątek (4 listopada br.) na Polską Listę Krajowego Programu UNESCO “Pamięć Świata”. Na listę trafiły jeszcze m.in. Akt unii krewskiej z 1385 r., Mszał Zakonu Krzyżackiego z Biblioteki Mariackiej w Gdańsku, pierwsze łacińskojęzyczne wydanie “O poprawie Rzeczypospolitej” Andrzeja Frycza Modrzewskiego oraz Rocznik świętokrzyski Dawny z 1 poł. XII w. „Te obiekty stanowią bezcenne świadectwa kształtowania się i rozwoju polskiej państwowości, polskiego narodu i polskiej kultury” – powiedział przewodniczący Polskiego Komitetu ds. UNESCO prof. Jacek Purchla. To drugi (po 2014 r.) w Polsce wpis do Krajowego Programu UNESCO “Pamięć Świata” oraz jedna z trzech, obok listy światowej i regionalnych, gałęzi Programu UNESCO, powołanego do życia w 1992 r. Projekt ma zwracać uwagę na znaczenie i konieczność ochrony dokumentów o wartości historycznej, kulturowej i cywilizacyjnej oraz zachęcać do podejmowania działań na rzecz ich udostępniania i popularyzacji. Lista Światowa prowadzona jest od 1997 r. Dotychczas znalazło się na niej około 350 obiektów, w tym 14 z Polski m.in. znajdujące się w zbiorach BN rękopisy utworów Fryderyka Chopina oraz Tablice 21 Postulatów Gdańskich z Sierpnia 1980. Więcej na temat idei projektu oraz pełen spis obiektów można znaleźć na stronie Pamięć Polski.

Zagadkowe odkrycie w Gdańskim Ratuszu

fot-nck

Podczas prac renowacyjno-konserwatorskich sieni Ratusza Staromiejskiego przy ul. Korzennej w Gdańsku na jednym ze sklepień odkryto fragmenty polichromii przedstawiającej tzw. wielki herb Gdańska oraz ornamenty roślinne. Na malowidło natknięto się podczas usuwania kolejnych warstw czerwonej farby, która przez ostatnie lata pokrywała wnętrza Ratusza. Datuje się je na pocz. XX w., kiedy tuż przed wybuchem I wojny światowej (lata 1911-1914) miała miejsce przebudowa sieni. Dotąd przedstawienia nie były znane historykom, nie zachowały się żadne materiały źródłowe wskazujące na ich istnienie. Jednak nie sam fakt odkrycia malowideł okazał się największym zaskoczeniem a brak sporych fragmentów ich polichromii. I powodem zdecydowanie nie jest w tym wypadku niszczycielskie działanie czasu! Dlaczego malowidło nigdy nie zostało ukończone? Gdzie podział się prawy lew podtrzymujący tarczę herbową oraz pozostałość dewizy (napisu) ze wstęgi? Czy dekoracja ornamentalna miała zdobić tylko niewielką część sklepienia? Zagadkę starają się rozwiązać konserwatorzy. “Mamy już kilka hipotez dotyczących przerwania prac dekoracyjnych w sieni. Możliwe, że zdecydował o tym zarządca jednej z instytucji, która wówczas miała siedzibę w ratuszu. Możliwe, że zadecydowały o tym względy polityczne związane z wybuchem I wojny światowej. Możliwe także, że powód był całkiem prozaiczny, np. coś stało się z autorem polichromii. Zrobimy wszystko, aby rozszyfrować tę historię” – zapewnia konserwator zabytków Iwona Berent.
Kompleksowy remont Ratusza Staromiejskiego trwał od 2008 r., renowacja sieni była ostatnim etapem zaplanowanych prac.

Żyrafa na obiad czyli antyczna kuchnia w Pompejach

chleb-pompeje-600x417

Archeolodzy z University of Cincinnati (w stanie Ohio) już jakiś czas temu donosili, że w starożytnych Pompejach, zniszczonych w 79 r. przez wybuch Wezuwiusza, na obiad jadano… żyrafy! Na podstawie pozostałości ekskrementów mieszkańców antycznego miasta oraz wyrzucanych do dołów resztek jedzenia naukowcy określili czym się wówczas żywiono i jakie składniki dominowały w pompejańskiej kuchni. Dziś rekonstrukcje starożytnych dań serwowane są na terenie archeologicznych wykopalisk turystom z całego świata! Co prawda we współczesnym menu mięsa żyrafy nie ma, jednak wszystkie potrawy przygotowywane są z lokalnych produktów zgodnie z przepisami sprzed 2 tysięcy lat. Podpłomyki z przyprawami, sery, kapusta i smażona cukinia kuszą zapachami. Daniem głównym jest “porcellum assus”, czyli pieczeń ze schabu, do wyboru również zapiekanka ze smażonych sardeli. Menu mieszkańców Pompejów było bogate i zróżnicowane, dlatego też i teraz nie brakuje oliwek, granatów, winogron, suszonych fig, migdałów i orzechów. Na gości czeka również lokalne, włoskie wino. Pompejańska kuchnia, serwowana przez związek rolników Coldiretti, dostępna jest na terenie wykopalisk w każdy wtorek i sobotę przez najbliższe trzy miesiące.

Sulejówek – nowoczesne muzeum w służbie pamięci

W ostatnią środę (9 listopada br.) oficjalnie ruszyła budowa nowoczesnego kompleksu muzealnego poświęconego Józefowi Piłsudskiemu. Ma to być największa pod względem powierzchni inwestycja tego typu w Polsce. Muzeum twórcy Legionów Polskich (1914), pierwszego marszałka niepodległej Rzeczypospolitej (1920), wodza naczelnego Armii Polskiej (1918-20) , Prezesa Rady Ministrów i ministra ds. wojskowych (tytuły i zasługi można by długo wymieniać), powstanie w Sulejówku pod Warszawą, miejscu szczególnie związanym z Naczelnikiem. Tu znajduje się bowiem pierwszy dom rodziny Piłsudskich (“Drewniak”), dworek, w którym Józef się wychowywał (“Milusin”) oraz dawna adiuntatura (“Willa Bzów”). Wszystkie budynki zostaną włączone do kompleksu i zaadaptowane na cele muzealne. Drugą część placówki ma stanowić nowoczesny gmach o pow. ponad 5 tys. m2 ze strefą edukacyjną, magazynem zbiorów oraz przestrzenią wystawową mieszczącymi się pod ziemią. Wszystko po to żeby nie zachwiać równowagi otoczenia i nie zdominować kubatury historycznych dworków. Ekspozycje są już zaplanowane. Wiadomo, że w muzeum pojawi pięć galerii chronologicznych: Ziuk, Wiktor, Komendant, Naczelnik i Marszałek, oraz galeria szósta – Symbol – odnoszącą się do pamięci, symboli i mitów krążących wokół Józefa Piłsudskiego. Muzeum ma zostać oddane do użytku za dwa lata, w 2018 r. – w setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości.

Podziel się tym artykułem!