Podróżując po świecie warto zaplanować nie tylko zwiedzanie miejsc polecanych przez wszystkie poradniki turystyczne oraz znajomych, którzy odbyli już wycieczkę do danego miejsca, lecz również tych mniej znanych, niecieszących się tak wielkim uznaniem jakim darzone są główne atrakcje turystyczne. Jednym z takich miejsc jest Muzeum Zerwanych Związków (Museum of Broken Relationships) w chorwackim Zagrzebiu, które zdobywa coraz większą popularność wśród odwiedzających.

COŚ SIĘ KOŃCZY, COŚ SIĘ ZACZYNA

Muzeum zostało założone przez dwoje chorwackich artystów Olinkę Višticę i Dražena Grubišića przez lata tworzących udany związek. W kilka lat po wygaśnięciu uczucia i zerwaniu relacji, postanowili zebrać w jednym miejscu przedmioty dokumentujące rozpad ich związku oraz, wbrew ogólnym trendom, ocalić je od zapomnienia. Do własnych zbiorów będących śladem ich doświadczeń dołączyli eksponaty związane z miłosnymi porażkami swoich znajomych.

Muzeum Zerwanych Związków, pierwotnie funkcjonowało jako mobilne, przenośne wystawy. Wędrowały one z miejsca na miejsce, między innymi po takich krajach jak: Niemcy, Argentyna, Bośnia i Hercegowina, Republika Południowej Afryki, Stany Zjednoczone, Wielka Brytania czy Filipiny. Wędrówka eksponatów rozpoczęła się po udanym pokazie w Zagrzebiu z 2006 roku, a kolejne odwiedzane miejsca raz po raz dostarczały nowych zbiorów. W 2010 roku kolekcja eksponatów przeistoczyła się w stacjonarne muzeum z prawdziwego zdarzenia, które swoją lokalizację znalazło w stolicy Chorwacji.

TERAPEUTYCZNA MOC

Istnienie muzeum opiera się na gromadzeniu eksponatów, będących przedmiotami codziennego użytku. Jednak każdy z nich jest mocno nacechowany emocjonalnie i jest świadectwem wyjątkowej historii relacji dwojga ludzi. Idea jaka przyświecała artystom, może budzić zdziwienie, a nawet kontrowersje. Pomysł jest bez wątpienia przekorny, wychodzi poza utarte schematy i próbuje przełamywać pewne stereotypy. Zazwyczaj, koniec związku wiąże się z procesem niszczenia wszelkich pozostałości po nim, próbą wyczyszczenia umysłu i pamięci z tego, co wiąże się z osobą, z którą właśnie utraciło się bliską więź. Dobrze znamy sceny pakowania przedmiotów osobistych byłego partnera w pudła, które ostatecznie lądują na śmietniku. Tymczasem, dwójka artystów robi coś zupełnie innego – postanawiają aby przedmioty wywołujące silne wspomnienia stały się eksponatami udostępnionymi dla szerokiej publiczności, oglądanymi a może nawet podziwianymi przez odbiorców.

Podstawową funkcją jaką ma spełniać muzeum jest jego terapeutyczna siła, płynąca głównie z doświadczenia dzielenia się własną, nieszczęśliwą historią z innymi. Upublicznianie pamiątek po swoich, nierzadko dramatycznych, przeżyciach ma również, w zapewnieniu pomysłodawców, pomóc w zdystansowaniu się, oswojeniu problemu oraz złagodzeniu niemiłych wspomnień. Zbiór przedmiotów przypominających bolesne rozstania, może być także pewnego rodzaju przestrogą dla trwających związków. Przekorne przypomnienie, że wszystko, nawet najpiękniejsze uczucie, może kiedyś się zakończyć, w pewien sposób staje się impulsem do większego zaangażowania i dbałości o obecnie trwającą relację.

PIĘKNO EMOCJI

Muzeum Zerwanych Związków, w przeciwieństwie do tradycyjnych kolekcji muzealnych, nie prezentuje dzieł sztuki, lecz raczej obnaża ludzkie emocje. Wszystkie zbiory stanowią ślad po konkretnych życiowych doświadczeniach, opowiadają odrębne historie napisane przez życie osób takich jak my.

 Wśród eksponatów znajdziemy m.in. małego szklanego konika znalezionego w szafie przez porzuconą żonę – świadectwo utraconego szczęścia i pięknych chwil spędzonych z mężem. W kolekcji możemy natknąć się również na siekierę, która z kolei odzwierciedla traumę po rozstaniu. To właśnie tym narzędziem pewien mężczyzna porąbał wszystkie meble po rozstaniu z partnerką, która odeszła do innej kobiety – widok pokoju napełniającego się drewnianymi szczątkami, przynosił mu ulgę. Jak widać na przytoczonych powyżej przykładach, muzeum zachwyca prawdziwością uczuć, jest miejscem, w którym bez wątpienia ujrzymy odbicie złożoności ludzkiej psychiki i wrażliwości.

KAŻDY MOŻE WSPÓŁTWORZYĆ

Muzeum jest otwarte na ciągłe poszerzanie swoich zbiorów i funkcjonuje w oparciu o gromadzenie przedmiotów, które mogą być nadesłane przez każdego, kto tylko wyrazi taką chęć. Wystarczy zatytułować wysyłany eksponat, dokładnie opisać historię z nim związaną, podać czas trwania związku oraz kraj i miasto zamieszkania. Muzeum gwarantuje darczyńcom pełną anonimowość.