Kolekcja należy do muzeum:
Kategorie:
Dom » Inne » Moździerze
Dział:
Główna wystawa
Opis kolekcji:
„Dźwięczałem, śpiewałem w komnacie na ławie,
Gdy Mędrzec-alchemik uderzał w me wnętrze:
I ból czułem tłuczka i łoskot słyszałem,
Zapachem ziół słodkich wzbierało mi wnętrze” .
Moździerze były znane i używane od czasów starożytnych i służyły do rozdrabniania, często połączonego z mieszaniem twardych składników używanych przy wyrobie leków oraz w kuchni. Zainteresowanych tematem odsyłam do strony http://bez-recepty.pgf.com.pl/index.php?co=artyk&id_artyk=2560 .
Pierwsze moździerze były wykonywane z drewna i kamienia. W czasach nowożytnych moździerze kuchenne głównie z mosiądzu, brązu i żeliwa, a apteczne często z ceramiki. (W swoich zbiorach mosiądz i brąz traktuję umownie jako wyróby z mosiądzu).
Moje moździerze pochodzą z przełomu XIX/XX wieku. Pewnie nie ma tu nic rewelacyjnego, ponieważ takich reliktów przeszłości jest jeszcze sporo. Wyjątkiem może być rosyjski moździerz sygnowany, żeliwny moździerz z okresu I wojny światowej będący zamiennikiem mosiężnego ofiarowanego do przetopu na potrzeby wojny, oraz żeliwny moździerz wielkości wiadra.
„Nie śpiewam, nie dzwonię, jak dawniej bywało,
Gdy dłoń alchemika wzbudzała me dźwięki:
Trwam niemy i martwy jak lutnia zerwana,
Wśród zmian, które niosą mijające wieki.”
(z „Piosenki aptecznego moździerza” autorstwa W.R. Jeevsa)