"Katalog medalików" Rewoliński, poz. 684 - opis oryginalny za autorem.
AWERS : "Matka Boska w większej pół osobie na prost, na półksiężycu podtrzymywanym przez dwóch aniołów, ze złożonemi do modlitwy rękami, głowa jej w koronie otoczona 8-iu gwiazdami, napis w otoku : PAMIĄTKA Z SKĘPEGO".
REWERS : "widok klasztoru z kościołem - napis w otoku : KLASZTOR O.O. BERNADYNÓW.
W odcinku : W SKĘPEM"
Owalny, 19 x 22 mm
Bardzo często na medalikach zdarzały się błędy lub pisownia odbiegająca od tej, którą obecnie znamy.
Na kolejnych dwóch zdjęciach - klasztor i wnętrze kościoła w Skępem.
Powstanie klasztoru w Skępem wiąże się z legendą o objawieniach Matki Boskiej w lesie skępskim, stanowiącym dzisiaj ostałe resztki puszczy mazowieckiej.
Mikołaj Kościelecki, prepozyt włocławski, wzniósł w 1495 r. drewnianą kapliczkę. Jego bratanica Zofia Kościelecka sprowadziła do niej z Poznania - jako wotum za uzdrowienie - rzeźbioną w drewnie figurę Matki Boskiej, która wkrótce zasłynęła jako cudowna.
Opiekę nad kapliczką powierzono sprowadzonym z Koła bernardynom, dla których właściciel dóbr ufundował w 1498 r. drewniany klasztor i nadał w uposażeniu ziemię.
Budowę murowanego kościoła i klasztoru rozpoczęli bernardyni w latach 1508-1510 wg projektu brata zakonnego Bartłomieja Łoya. W latach 1518-1524 wybudowano pierwotną kaplicę św. Anny, która nie łączyła się z nawą. W roku 1544 w jej podziemiach wybudowano kryptę grobową.
Po roku 1616 do kościoła dobudowano od wschodu chór i część zakrystii. W 1622 r. wymieniono strop kaplicy św. Anny na sklepienie. Na przełomie XVII i XVIII w. przedłużono południowe skrzydło klasztoru ku wschodowi. W latach 1712-1725 przebudowano zachodnią część korpusu, przekształcając zachodnie skrzydło - u dołu na kruchtę, część górną na chór muzyczny.
W okresie tym przebudowano także kaplicę św. Anny, przykryto ja nowym sklepieniem i połączono z nawą. W okresie między 1726 a 1732 r. zbudowano krużgankowy dziedziniec odpustowy, z usytuowana w centrum kaplicą św.. Barbary. W latach 1746-1748 rozebrano wieżę i wzniesiono nową, istniejącą do dziś; w latach 1755-1777 przedłużono skrzydło południowe w kierunku zachodnim i wschodnie w kierunku południowym. W roku 1767 przedłużono prezbiterium o trzy przęsła, mieszczące chór zakonny i przykryto je kolebkowym sklepieniem.
W okresie tym rozbudowana została zakrystia.
Po kasacie konwentu w 1864 roku kościół powierzony został księżom diecezjalnym, ale już od 1777 roku po zniszczeniu kościoła w Skępem, pełnił on funkcję kościoła parafialnego.
W zabudowaniach klasztornych władze carskie utworzyły seminarium nauczycielskie i ta funkcja utrzymana była tu również po odzyskaniu niepodległości przez Polskę. W 1933 roku kościół i część klasztoru powróciła do ojców bernardynów, ale całość zabudowań zwrócono im dopiero w 1983 roku.
Data dodania: 7 marca 2010
Stan eksponatu: Dostateczny
Pomóż uzupełnić opis
Zauważyłeś błąd lub wiesz coś więcej na temat tego eksponatu?
Zasugeruj właścicielowi poprawiony opis i Zdobądź punkty dla swojego muzeum!