"Boże Ojcze Twoje dzieci ..."

Za błękitów lecą szranki rozmodlone duszki, białe w słońcu lśnią sukmanki na kopcu Kościuszki

"Patrz, Kościuszko, na nas z nieba, prosi chór niewinny, ucz chłopięta, jak żyć trzeba, dla ziemi rodzinnej.

Boże Ojcze, Twoje dzieci stęsknione ku wiośnie; niech to słonko, co nam świeci, wzmaga się i rośnie.

Całą ziemię niech ogrzeje promieniem miłości, niecąc wiarę i nadzieję na plony przyszłości.

Niech nie chodzi nasza święta cierniowemi dróżki, o to proszą pacholęta na kopcu Kościuszki..."



1. Nakład Księgarni J.Czerneckiego w Krakowie NR 948.