Kennkarte (Generalgouvernement)
Karta wystawiona dla Heleny Kolewinskiej.
Kennkarte - dowód tożsamości wydawany przez władze niemieckie wszystkim nie-niemieckim mieszkańcom Generalnego Gubernatorstwa, którzy ukończyli piętnasty rok życia. W początkowym okresie okupacji poświadczeniem tożsamości były polskie dowody osobiste. Dopiero na mocy rozporządzenia Hansa Franka z 26 października 1939 przewidziano obowiązkowe wydawanie okupacyjnych kenkart. Odpowiednie zarządzenia wykonawcze pojawiły się stosunkowo późno, bo dopiero 13 czerwca 1941 r. Władze postanowiły rozpocząć akcję wydawania kenkart prawdopodobnie ze względu na szerokie rozpowszechnienie się fałszywych polskich dowodów osobistych. Do końca roku 1942 nie udało się opatrzyć wszystkich w nowe dokumenty i akcję przedłużono do 1 kwietnia 1943. Ostatnie obowiązkowe kenkarty wydano w roku 1943.
W czasie okupacji, obok komórek AK i Delegatury specjalizujących się w fałszerstwie, działały "przedsiębiorstwa" produkcji dokumentów. Kenkarty można było zakupić na straganach i placach targowych już od 500zł. Po Warszawie krążył nawet dowcip, że pierwsza obława na Kercelaku została zorganizowana po tym jak gubernatorowi Fischerowi w czasie inspekcji zaproponowano kupno jego "własnej" kenkarty... Gestapo w roku 1943 przewidywało, że w samej stolicy ok. 150 tys. mieszkańców posiadało fałszywe dokumenty. Podobnie Komenda Główna AK szacowała pod koniec 1942 roku, że co dziesiąty mieszkaniec posiada podrobioną kenkartę.
Wikipedia.
Data dodania: 14 lutego 2011
Datowanie przedmiotu:
1942
Stan eksponatu: Dostateczny
Pomóż uzupełnić opis
Zauważyłeś błąd lub wiesz coś więcej na temat tego eksponatu?
Zasugeruj właścicielowi poprawiony opis i Zdobądź punkty dla swojego muzeum!
Eksponat jest widoczny w następujących kategoriach serwisu.
Eksponat został odwiedzony łącznie 988 razy od 14 lutego 2011