Klasyczny wózek tzw. głęboki przeznaczony do transportu niemowląt w zamierzeniu zazwyczaj w pozycji leżącej. Pierwsze wózki prowadzono ciągnąc. Kołyskę wyplatano z wikliny a stelaż składał się z haku cięgłowego, stosowanego przy wozach konnych. Dopiero około 1870 roku ciągnięcie wózka zastąpiono pchaniem. Egzemplarz obniżony, charakterystyczny dla dwudziestolecia międzywojennego oparty jest z grubsza na amerykańskim patencie Richardson'a z 1889 roku. Składa się z tzw. kosza, umieszczonego na resorującym podłożu. Do ochrony przed deszczem służyła modna “budka” stanowiąca integralną część wiklinowej gondoli, kryta nieobecnym tu softopem (miękkim dachem) oraz ceratowa tapicerka wewnątrz gondoli. Potrzebne do pielęgnacji akcesoria niemowlęce można było wozić w specjalnej kieszeni szufladowej przymocowanej do ramy wózka, od strony nóżek dziecka. Wariant taki często wybierany był przez rodziców dzieci rodzących się wiosną. Interesujący splot i design nadaje temu egzemplarzowi wybitnie spacerowy, wiosenny właśnie charakter.
Sklepy oraz producenci wózków funkcjonowali przede wszystkim w Warszawie. W słynnym zagłębiu wózkowym rozłożonym wzdłuż ul. Królewskiej mieściły się” Centrala Łóżek i Wózków Dziecięcych”, “Skład fabryczny wózków dziecięcych firmy Herkules”, sklep spółki oferującej wózki firmy “Metallum”, czy sklep z wózkami marki “Kokon”. Działały tam stare wytwórnie wózków Fogelmana oraz Hemana. Kto wyprodukował zasuszony wózek z biebrzańskiej Barci?
Data dodania: 8 października 2010
Stan eksponatu: Dobry
Pomóż uzupełnić opis
Zauważyłeś błąd lub wiesz coś więcej na temat tego eksponatu?
Zasugeruj właścicielowi poprawiony opis i Zdobądź punkty dla swojego muzeum!
Eksponat jest widoczny w następujących kategoriach serwisu.
Eksponat został odwiedzony łącznie 880 razy od 8 października 2010