Odznaka Pilota Luftwaffe

Odznaka Pilota Luftwaffe,wczesna wykonana z tombaku.

Sygnowana logo producenta B&NL;(Berg & Nolte Lüdenschied).Stan dobry+.



Pilot's Badge/ Flugzugfuhrerabzeichen



Odznaka Pilota została ustanowiona 12 sierpnia 1935 z rozkazu Marszałka Rzeszy Hermanna Goringa(notatka z 23 maja 1935 r. w "Luftwaffen Verordnungsblatt" informuje o tym).

Odznaka przedstawia nurkującego masywnego orła z rozpostartymi skrzydłami,trzymającego w szponach obróconą swastyke.Orzeł jest nałożony na wieniec złożony z liści laurowych(lewa strona wieńca)i dębowych(prawa).Motyw wieńca zaczerpnięto z kajzerowskiej pierwszowojenej serii bojowych odznak lotniczych.Odznaka Pilota miała być obrazem nieposkromionej agresjii i dzikości.

Tak jak większość przedmiotów z okresu III Rzeszy,odznake pilota produkowano z materiałów różnej jakości.Aluminium,nickel-silver,pozłacany lub posrebrzany tombak i inne stopy oraz lakierowany cynk,wszystkie te surowce używane były do produkcji odznaki pilota.W okresie przedwojennym i na początku wojny produkowano wersje z wysokiej jakości surowców niklu,aluminium lub tombaku.Stopniowo ale stale jakość surowców coraz bardziej sie obniżała by pod koniec wojny bazować jedynie na różnych odmianach cynku.Pod koniec lat 30-tych zaniechano produkcji odznak z aluminium mimo iż cechowała je wyjątkowa dbałość o szczegóły i precyzja wykonania gdzyż bardzo szybko ulegały defektom,najcześciej złamaniu ulegał haczyk typu "C".

Wszystkie wersje odznaki pilota to wersje dwu-częściowe i dwu-nitowe.Kształt i rozmiar

nitów różnił sie w zależności od producenta i jakości wykonania.O wysokiej jakości wykonania świadczyły małe umieszczone z pedantyczną symetrią nity.Tańsze wersje używały większych często rozpłaszczonych na końcu nitów.

Zapięcie "na agrafke" występuje we wszystkich oryginalnych odznakach pilota.Wersje lepsze jakościowo cechował beczułkowaty zawias i haczyk uformowany z twardego niełamliwego pręcika.

Niezależnie od jakości wykonania w odznace pilota orzeł był zawsze oksydowany na kolor ciemno-czarny zaś wieniec wykańczano w kolorze srebrnym.Wersje przed i wczesnowojenne wytwarzane ze stopu zwanego "nickel-silver"(62-65% miedzi,21-25% cynku i 13-14%niklu) lub z tombaku powlekanego "nickel-silver" orzeł jest czerniony chemicznie a wieniec chemicznie wykończony na kolor matowo-srebrny przez kolekcjonerów zwany "frosting" czyli zmrożony,oszroniony.

Wymiary odznaki pilota zostały określone w roku 1936 prawie rok po jej ustanowieniu i były następujące:

- rozpiętość skrzydeł orła : 65mm

- wysokość swastyki : 15-16mm

- grubość orła : 2,5mm

- szerokość wieńca : 42mm

- wysokość wieńca : 53mm

- grubość wieńca : 2,5mm

Duża liczba firm produkująca odznake pilota oraz mnogość wersji powoduje że oficjalne wymiary należy traktować jako dane orientacyjne wzorcowe a nie ostateczne.

Odznake noszono na górnej lewej kieszeni munduru poniżej Krzyża Żelaznego 1.klasy.

Wręczana była każdemu kto ukończył pełen kurs pilotażu.