Eesti lipp.

Flaga Estonii jest prostokątem podzielonym na trzy poziome pasy: niebieski, czarny i biały.



Kolor niebieski to symbol wiary i wierności, czarny oznacza dawne ziemie estońskie lub cierpienia narodu, biały - dążenia do oświecenia i cnoty. Nie jest to jedyna przyjęta symbolika. Kolorystykę flagi estońskiej wiąże się też z naturą i pięknem krajobrazu: w niebieskim odbijają się wody Bałtyku oraz niezliczonych jezior Estonii, czarny to barwa ziemi lub tradycyjnego kaftana estońskich chłopów, a biel kojarzy się z charakterystycznymi dla pory letniej białymi nocami, ale oznaczać może też białych ludzi, zamieszkujących Estonię.



Flaga wywodzi się z flagi Estońskiego Związku Studentów Vironia, którą zaprojektował poeta Jaan Bergmann. Po raz pierwszy pojawiła się w 29 września 1881 roku w Dorpacie i odtąd używano jej podczas manifestacji, jako symbolu odrębności narodowej Estończyków. Flaga została zatwierdzona przez tymczasowy rząd niepodległej Estonii po I wojnie światowej 21 lutego 1918. Po aneksji Estonii przez ZSRR w 1940 roku używanie estońskiej flagi w tej formie zostało zabronione. W jej miejsce wprowadzono inny oficjalny symbol - flagę Estońskiej SRR.

Podczas śpiewającej rewolucji, w czasie procesu odzyskiwania niepodległości (1987/88), ponownie oficjalnie zaczęto się posługiwać historyczną flagą Estonii.