Medal Komenda Wojewódzka Straży Pożarnej w Elblągu
Informacje o problemach ochrony przeciwpożarowej w Elblągu pochodzą z 1777 roku i są związane z wielkim pożarem na Starym Mieście. Ogień wybuchł 26 kwietnia 1777 roku od uderzenia pioruna w kościelną wieżę. Płomienie szybko zajęły strzelistą wieżę i schodziły powoli w dół na oczach bezradnego tłumu. Jedynym zabezpieczeniem przeciwpożarowym, jakim dysponowała świątynia były miedziane kotły zbierające deszczówkę, ustawione na galerii I piętra wieży. Z pobliskiego szpitala Św. Ducha sprowadzono pospiesznie sprzęt ratowniczy. Składał się on z pompy i skórzanych węży. Sprzęt szybko i sprawnie przetransportowano na galerię, na daremnie jednak, ponieważ strumień wody nie sięgał płomieni a na głowy ratowników kapał roztopiony ołów pokrywający dach wieży. Wkrótce płomienie zeszły tak nisko, że ludzie musieli salwować się ucieczką porzucając pompę i węże. Cały sprzęt łącznie z miedzianymi kotłami padły ofiarą ognia.
Data dodania: 11 lutego 2016
Stan eksponatu: Bardzo dobry
Pomóż uzupełnić opis
Zauważyłeś błąd lub wiesz coś więcej na temat tego eksponatu?
Zasugeruj właścicielowi poprawiony opis i Zdobądź punkty dla swojego muzeum!
Eksponat jest widoczny w następujących kategoriach serwisu.
Eksponat został odwiedzony łącznie 310 razy od 11 lutego 2016