Lekki czołg amerykański, opracowany w drugiej połowie 1940. Od marca 1941 produkowany seryjnie w zakladach American Car & Foundry. Stanowił rozwinięcie czołgu M2A4, a zmiany objęły przede wszystkim podwozie, w którym zwiekszono powierzchnię kontaktu gąsienic z podłożem (poprzez obniżenie kół napinających), co zmniejszyło nacisk jednostkowy na grunt i zwiększyło stabilność czołgu.
M3 wczesnych serii produkcyjnych posiadały ośmioboczną wieżę, wykonaną początkowo z płyt nitowanych, a później spawanych. Od czołgu o numerze produkcyjnym 1946, wprowadzono wieżę cylindryczną, przy czym nadal zachowano oznaczenie M3.
Kilkaset czołgów M3 dostarczano w ramach Lend-Lease do Wielkiej Brytanii i ZSRR. To własnie brytyjskie M3 jako pierwsze zadebiutowały w walkach, w Afryce Północnej (jesienią 1941) i to Brytyjczykom zawdzięczają one swoją nazwę - "Stuart" (od nazwiska J.E.B. Stuarta, generała kawalerii Konfederatów podczas wojny secesyjnej w USA).
Brytyjscy czołgiści przyjęli "Stuarty" z mieszanymi uczuciami. Czołg był mały, bardzo ciasny, a także słabo uzbrojony i opancerzony, ale równoczesnie był szybki, zwrotny i niezawodny. Zwłaszcza ta ostatnia cecha zachwyciła załogi, zmęczone ciągłymi awariami czołgów produkcji rodzimej i spowodowała, ze M3 dorobił się drugiej, nieoficjalnej, ale powszechnie używanej nazwy - "Honey" ("Miodzio", ale w slangu także "Kochanie").
Natomiast wspomniany debiut czołgu w pustynnych walkach był po prostu katastrofą (choć zawinioną głównie przez błędy taktyczne Brytyjczyków). Podczas operacji "Crusader", w dwóch kolejnych bitwach - pod Gabr Saleh i Sidi Rezegh (19-23 XI 1941) 4 Brygada Pancerna brygadiera Aleca Gatehouse'a straciła 130 "Stuartów" z posiadanych 165 (straty niemieckie były dziesięciokrotnie mniejsze). W rezultacie takich doświadczeń, w późniejszym okresie czołgi M3 rozsądnie przesunięto do roli, do jakiej je projektowano - czyli do rozpoznania.
W kolekcji: Czołg M3 w barwach brytyjskich, o nazwie własnej "Bellman" z "B" Squadron, 8th King's Royal Irish Hussars, 4th Armoured Brigade, 7th Armoured Division, listopad 1941. Pojazd w trójbarwnym kamuflażu pustynnym, tzw Caunter Scheme. Biało-czerwono-białe pionowe pasy były elementami szybkiej identyfikacji, wprowadzonymi przed operacją "Crusader". Czerwony kwadrat na wieży, namalowany na pasach szybkiej identyfikacji, oznacza szwadron "B" (symbol kwadratu) najstarszego pułku w brygadzie (kolor czerwony).
Model w skali 1/35, zestaw Academy.
Data dodania: 13 sierpnia 2016
Stan eksponatu: Bardzo dobry
Pomóż uzupełnić opis
Zauważyłeś błąd lub wiesz coś więcej na temat tego eksponatu?
Zasugeruj właścicielowi poprawiony opis i Zdobądź punkty dla swojego muzeum!
Co zaś do oceny rezultatów własnej pracy, to pewnie znasz ten stan - kiedy po skończeniu czegoś, w co włożyłes sporo wysiłku i czasu, szybko przychodzi refleksja, co teraz zrobiłbyś coś tam inaczej, zapewne lepiej itd.
Ale potem przychodzi kolejna mysl - że przecież to wszystko dla własnej frajdy (i sama robota i gmeranie po różnych materiałach historycznych - przy okazji odkrywając ciekawe rzeczy, często odległe od "powszechnej wiedzy"...) i wtedy rzeczywiście przestaje być tak istotne, że w oryginale błotnik wygięty był nieco inaczej, czy farba odpryśnięta nie tak.
A Monty faktycznie był bucem, jakich mało :-) ale "right or wrong", w historii funkcjonuje (byle nie pod Sidi Rezegh) ...
Póki co, na szybko, zabrałem ową trefną focię, coby nie wywoływała przykrych odruchów :-)