Radiooperator Luftwaffe - 1940 r.

Sluga unizony. Jak mawiaja anglicy- any time. :)

Jestem zobowiązany za konkretny opis i poświęcony czas .

Dziękuję .

Po moderacji poprzedniego wpisu (uzupełnienie tekstu) wcięło fotki. Mnie już kur...tyna, nic nie zdziwi.

 



Zdjecia- źródło internet.

No tak, będąc wywołanym do tablicy postram sie napisać coś wiecej na temat pana na zdjęciu. Najważniejsze to ranga. Żołnierz jest w najniższym w Armii Niemieckiej stopniu podoficerskim- unteroffizier (plutonowy). Ma rzadszą, czterokieszeniowa bluzę mundurową (tutaj prawdopodobnie uzywana jako wyyjściowa). Pan nie jest pilotem o czym świadczy jego odznaka radiooperatora z kwalifikacjami strzelca pokładowego (ten owalny wieniec z orłem trzymającym pioruny w szponach) przyznawanej po ukończeniu kursu i zaliczeniu minimum pięciu misji bojowych. Napewno należał do personelu latającego na co wskazuje naszywka nad lewym mankietem. Poniżej odznaki specjalnosci, odznaka sportowa Wehrmachtu. Na baretce EK II (Krzyża Żelaznego II klasy) przypięte odznaczenie którego w zasadzie nie noszono w ten sposób. Noszono jedynie baretkę ale było niepisane prawo że nosiło się w/w odznaczenie w ten sposób w dniu nadania. Co do medali, moge odszyfrować jedynie jeden, pierwszy od lewej z małym orłem Luftwaffe na tasiemce, jest to medal za wysługe lat, niestety nie znajac jego koloru trudno okreslić za ile lat ale minimum było za trzy lata słuzby. Widać że do pasa jest przypietą podoficerska broń biała (kord) której rękojeść jest przytrzymywana lewą ręka żołnierza. Pan jako personel latający napewno ma patki na kołnierzu w kolorze żółtym.

 

 

Zdjęcia- źródło internet.

Poproszę kolegę Jurgena o ewentualne uzupełnienie opisu