Poznań - Wnętrze Palmiarni- 1948

obieg w 1948 roku

Poznań - Palmiarnia, wnętrze

Palmiarnia Poznańska – dydaktyczno-wystawowa placówka botaniczna znajdująca się w poznańskim Parku Wilsona. Na powierzchni 4600 m² (46 000 m³) w 12 pawilonach (część jest niedostępna dla publiczności – rozmnaża się w nich rośliny) prezentowanych jest około 1100 gatunków roślin, a w akwarium 170 gatunków ryb oraz około 50 gatunków roślin wodnych. Palmiarnia Poznańska jest największą w kraju i jedną z największych w Europie.

Palmiarnia powstała w 1911 na terenie ówczesnego Ogrodu Botanicznego (dziś Park Wilsona w Poznaniu) jako budynek murowany, o dużych powierzchniach przeszklonych i powierzchni 534 m². W związku z dużym przyrostem eksponatów w 1924 dodano system połączonych szklarni, w 1922 pierwsze wystawowe akwarium w kraju, a w 1929, na dzień przed otwarciem Powszechnej Wystawy Krajowej, oddano nowy powiększony budynek, którego powierzchnia wynosiła 1694 m², autorstwa architekta Stefana Cybichowskiego. W siedmiu pawilonach oprócz roślin prezentowano również ryby, owady i gady. (WIKI)