Rozpoczynamy cykl prezentacji wartościowych, rzadkich, ciekawych eksponatów, jakie dzięki Waszej pasji dostępne są w serwisie. Mamy nadzieję przybliżyć w ten sposób ich historię większej liczbie Pasjonatów oraz promować szlachetne hobby, jakim jest kolekcjonowanie. Oczywiście każdy eksponat ma prawo być wyróżniony, toteż czekamy na państwa propozycje, opisy i informacje.

Zabytek należy do Kustosza Muzeum First_to_fight Eksponat pochodzi z Niemiec, o czym świadczy wybita punca pod numerem seryjnym. Trafił tam zapewne jako zdobycz wojenna. Pistolet jest kompletny, posiada zgodny numer seryjny na wszystkich częściach. Mechanicznie w 100% sprawny, stan zachowania przedmiotu bardzo dobry.

W wyniku ujednolicenia broni strzeleckiej w WP, jako zasadniczy typ pistoletu sygnałowego wprowadzono nowy polski pistolet Perkun wz 1924. Jego twórcą był kierownik Biura Konstrukcyjnego Zakładów „Perkun” inż. Jan Werner. Pistolety sygnałowe Perkun wz 1924 produkowała wytwórnia „Perkun Sp. Akc.” mieszcząca się przy ul. Grochowskiej 46 w Warszawie. Miesięczną produkcję, wynoszącą łącznie (Perkun wz 1924 i Perkun wz 1926) ok 1300 sztuk, po pewnym czasie przerwano z powodu braku zamówień.

Pistolet sygnowany był, po lewej stronie korpusu „Perkun”, po lewej stronie poniżej lufy kaliber „26,5” ( dokładna średnica lufy wynosiła 26,65 mm) oraz „wz 1924”, po prawej stronie poniżej lufy był bity numer seryjny pistoletu, ten sam numer był bity na mosiężnym korpusie pod lufą (numer widoczny przy „złamanym” pistolecie). Na chwycie często były znaki obioru wojskowego. Broń z racji prostej i masywnej konstrukcji charakteryzowała się pewnym działaniem i brakiem nieprzyjemnego uczucia odrzutu przy strzale.
Do pistoletów stosowano naboje sygnałowe w łusce mosiężnej – jedno i wielo-gwiazdowe, oraz naboje ze spadochronem. Na stanie WP w sierpniu 1939 roku było 10500 pistoletów do rakiet Perkun wz 1924.

Kaliber: 26,5 mm
Długość broni: 286 mm
Długość lufy: 180 mm
Masa: 1,26 kg

 

źródła:
http://www.weu1918-1939.pl/index.html
„Polskie konstrukcje broni strzeleckiej” Zbigniew Gwóźdź, Piotr Zarzycki
„Broń strzelecka i sprzęt artyleryjski formacji polskich i Wojska Polskiego w latach 1914-1939” Andrzej Konstankiewicz

Serdecznie pozdrawiam
M. Plachta – Kustosz Muzeum First to Fight

Podziel się tym artykułem!