Krótki przegląd mijającego tygodnia (04.06)

Podwodne muzeum już otwarte!

fot. Wikipedia

We wtorek, 1 czerwca, niedaleko wyspy Alonissos w Grecji otwarto podwodne muzeum. Jego siedziba została zlokalizowana na antycznym wraku Peristera z 495 p.n.e. Odnaleziona w 1985 r. jednostka handlowa nie była dotąd udostępniana szerokiej publiczności, dzięki czemu zachowała się w stanie niemal nienaruszonym. Z obawy przed grabieżami i dewastacją jej lokalizacja była znana wyłącznie archeologom i nurkom posiadającym stosowne pozwolenia. Dzięki temu na pokładzie Peristera, nazywanego Partenonem wśród wraków, wciąż znajduje się ogromny dawny kupiecki ładunek składający się z blisko 4000 starożytnych amfor! Nowe podwodne muzeum zlokalizowane jest na terenie Morskiego Parku Narodowego Alonissos – Sporady Północne. Z czasem władze Grecji planują udostępnianie kolejnych podwodnych światów i spoczywających na dnie Morza Egejskiego wraków. A już dziś mieszkańcy i turyści wyspy Alonissos mają także możliwość odbycia wirtualnego spaceru po dnie i pokładzie Peristera.

Olga Boznańska na aukcji w Paryżu

Olga Boznańska, Autoportret w pracowni

W ostatnim tygodniu, na jednej z licytacji w paryskim domu aukcyjnym Beaussant-Lefèvre, sprzedano aż trzy dzieła autorstwa polskiej malarki Olgi Boznańskiej (1865-1940). Były to „Portret (prawdopodobnie) Louisa Libaude’a” (1904?), „Studium młodej dziewczyny w czerni” oraz „Autoportret w pracowni”. I chociaż artystka większość swojego życia i kariery zawodowej spędziła właśnie we Francji to jej twórczość zdecydowanie bardziej doceniana jest w Polsce. Obrazy zostały w Paryżu sprzedane za kwoty kolejno 75, 58 i 55 tys. euro. Dla porównania najdroższa praca Boznańskiej – „Kobieta w białej bluzce” (1902 r.), została w 2019 r. sprzedana w Polswiss Art za ponad 2 mln zł.

Nowy zabytek wpisany do rejestru

fot. Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków

Reklamowy neon semaforowy z logotypem „Cepelii” z 1974 r. został wpisany do do rejestru zabytków ruchomych województwa mazowieckiego. Neon zaprojektowany przez Alfreda Olszera z Pracowni Sztuk Plastycznych w Warszawie znajduje się na fasadzie budynku przy ul. Chmielnej 8 w Warszawie. Został wykonany z neonowych rurek o przekroju 20 milimetrów, które zamontowano na ażurowej konstrukcji z kształtowników stalowych. Neon semaforowy składający się z szeregu poziomych linii oraz sylwety ludowego kogutka, stanowi ostatni zachowany element z pierwotnej kompozycji reklamy świetlnej zaprojektowanej dla siedziby Związku Spółdzielni Przemysłu Ludowego i Artystycznego „Cepelia”. Neon stanowi dzieło rzemiosła artystycznego i zabytek techniki o wartościach artystycznych, historycznych i naukowych, uzasadniających jego wpis do rejestru zabytków i oficjalne objęcie ochroną konserwatorską. Obiekt dokumentuje także rozwój myśli technicznej oraz typowe rozwiązania konstrukcyjne stosowane w procesie projektowania, produkcji i montażu neonów w latach 70. XX w.

Polskie odkrycia w Afryce

Model katedry farskiej z okresu tzw. katedry Paulosa, Muzeum Narodowe w Warszawie, fot. P. Ligier

W Starej Dongoli w Sudanie archeolodzy natrafili na pozostałości średniowiecznego kościoła. Świątynia jest przypuszczalnie największym znanym tego typu obiektem na terenie historycznej krainy Nubii (absyda kościoła ma średnicę 6 m, a szerokość całej świątyni to ok. 26 m). W trakcie prowadzonych prac badacze oczyścili mur absydy wraz z przyległą ścianą ceglanego kościoła i kopułę dużego grobowca położone w centrum miasta. Na ścianach odkryto polichromie przedstawiające dwa rzędy monumentalnych postaci. Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego informuje, że analogiczny zespół architektoniczny znajdował się w Faras, gdzie katedrę kościoła nubijskiego odkryła w latach 1960-1964 polska misja archeologiczna pod kierownictwem prof. Kazimierza Michałowskiego. Obecnie (od 2018 t.) archeolodzy z CAŚ UW pracują w Dongoli w ramach grantu Europejskiej Rady Badań (ERC).

Kolekcja Dzikowska trafi do muzealnych zbiorów

fot. Jacek Halicki, Wikipedia

Muzeum Historyczne Miasta Tarnobrzega, z siedzibą w Zamku Tarnowskich w Tarnobrzegu-Dzikowie, wzbogaciło się o tzw. kolekcję dzikowską pozyskaną od rodziny Tarnowskich składającej się z galerii obrazów artystów europejskich i polskich (XVI-XX w.), w tym autorstwa Juliusza i Wojciecha Kossaków czy Jacka Malczewskiego, zbioru miniatur, rzeźb oraz pamiątek narodowych. Dziś zbiory obejmują w sumie 73 zabytki, wkrótce dołączą do nich te przechowywane obecnie w Muzeum Zamku w Łańcucie. Główny rdzeń kolekcji powstał w I połowie XIX w. w Dzikowie z inicjatywy bibliofila Jana Feliksa Tarnowskiego, polityka Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego oraz jego małżonki Walerii ze Stroynowskich Tarnowskiej, malarki miniaturzystki. Zakup kolekcji (w kwocie 3 650 000 zł) w ramach projektu pn. Zakup kolekcji dzikowskiej Tarnowskich do zbiorów Muzeum Historycznego Miasta Tarnobrzega dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu w ramach programu własnego Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów Rozbudowa Zbiorów Muzealnych.

[mailerlite_form form_id=4] Podziel się tym artykułem!

Dodaj komentarz

Uwaga! Komentarze nie są publikowane automatycznie! Twój komentarz będzie widoczny po zatwierdzeniu przez moderatora