HERB DĘBNO-alternatywnie Sędowojna

Informacje o kolekcji
Podziel się
HERB DĘBNO-alternatywnie Sędowojna

Kolekcja należy do muzeum:

Kategorie:
Kolekcjonerstwo » Inne » Heraldyka » Herb szlachecki

Dział:
Lamus Heraldyczny-zbiór pamiątek herbowych po rodach i rodzinach niegdys wielkich a dziś prawie zapomnianych.Zbiór ten to ostatki domów szlacheckich i magnackich fortun.

Opis kolekcji:
Herb Dębno
ma być krzyż biały przez całą tarczę tak w szerz jako i wzdłuż rozciągniony , na lewym jego boku spodem Abdank biały w polu czerwonym.Nad herbem i koroną,między dwoma bawolemi rogami krzyż kościelny.
Kasper Niesiecki, Herbarz, III,326
Dębno-Ród polski; gdy jeden z jego członków dostał się jako jeniec do Tatarów i miał obyczajem tamecznym z wielu niewiast tatarskich synów i córki spłodzić i z sobą na powrót sprowadzić,pokazało się,że mieli naturę i rysy tatarskie.Mężowie w tym domu odważni,porywczy i łakomi.
Jan Długosz, Insignia,22-23

Rodziny którym ten herb przypada -Razem 130 nazwisk
A

Alechnowicz, Arfiński, Artwiński.
B

Babiański, Babieński, Babiński, Baniewicz, Bidziński, Bielkiewicz, Bobiański, Bochotnicki, Boczar, Boczarski, Bogucki, Boniakiewicz, Borowicki, Borowiecki, Brodzieniec.
C

Ciemiński, Cieniński, Cimachowicz, Cimochowicz, Czajka, Czajkowski, Czayka, Czemiński, Czermieński, Czermiński, Czugajewski, Czuhajewski, Czymiński.
D

Dackiewicz, Daćkiewicz, Daszkowski, Dębiński, Dębowiecki, Drawdzik, Drohiciński, Drohiczyński.
F

Fabrycjusz.
G

Gembarzewski, Gembarzowski, Gemborzewski, Głowacz, Golański, Golian, Gołogórski, Gołygórski, Goworzyński, Goydymowicz.
H

Hnatkowski.
J

Jasionkowski, Jurewicz, Jurjewicz.
K

Karzel, Karzeł, Kontowt, Korejwa, Koreywa, Krempski, Krępicki, Krępski, Krupanowski, Krzętowski, Krzyżanowski, Kuligowski.
L

Legowicz, Lewon, Lewoń, Lipski.
Ł

Łazicki, Łyśniewski.
M

Mackiewicz, Mieliński, Mieloński, Mielwiński, Mizgier, Mizgir, Modzelański.
N

Nadkowski, Nadobowicz, Najdakowski, Najkowski, Natkowski, Noskowski, Nowicki, Nowodworski.
O

Olechnowicz, Oleski, Oleszyński, Oleśnicki.
P

Pawłowski, Pękosławski, Piadziczowski, Piandziczewski, Piekarski, Piędziszowski, Pikarski, Pikiel, Pikturna, Pikturno, Pinczowski, Pińczowski, Potworowski, Pozowski, Pożoski, Pożowski, Przestankowski, Przestanowski.
R

Rzeszowski.
S

Sancygniowski, Siemieński, Siemiński, Sienieński, Sieniński, Siennowski, Sinnicki, Skroński, Staniszewski, Stański, Starnalski, Starnawski, Stojewski, Sulimowski, Szczepanowicz, Szymowicz.
T

Tawrosiewicz, Turski.
Z

Zyra.
Ż

Żyra.
/ wg WIKIPEDIA /


Opis herbu

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu czerwonem, krzyż srebrny z takąż łękawicą pod lewym ramieniem. Klejnot między dwoma rogami myśliwskimi krzyż trójlistny, srebrny, z promieniami pomiędzy ramionami.
Najwcześniejsze wzmianki

Aktem unii horodelskiej w 1413 r. herb Dębno został przeniesiony na Litwę. Ród Dębnów reprezentował i przywiesił do aktu swą pieczęć z tym herbem Dobiesław z Oleśnicy. Adoptowany został Wojciech Korejwa (Albertus Corewa, Korewa) z Sowgotska[1].

Najwcześniejsza zapiska sądowa z roku 1416.

Najstarsze pieczęcie: z 1406 Jana Oleśnickiego, sędziego ziemskiego, z 1422 Zbigniewa Oleśnickiego, z 1426 Zawiszy Oleśnickiego, podsędka ziemskiego sandomierskiego, z 1432 Golimunta Nadobowicza, starosty żmudzkiego, z 1500 Jana Siennieńskiego, podkomorzego sandomierskiego[2]. W archiwach lwowskich miały się także znajdować pieczęcie z tym herbem: z 1431 Jana z Oleśnicy, marszałka wielkiego koronnego i z 1464 Jana z Oleska[3].

W kilku rękopisach zachował się herb Dębno jako znak ich właściciela. Liber Privilegiorum vencrabilis ecclesise cathedralis et dioecesis Cracoviensis, powstały po 1445 na jednej z kart przedstawia biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego adorującego Marię z Dzieciątkiem a obok herb rodowy. Należący do niego Pontyfikał z około 1430 również ozdobiono tym herbem.
Ewolucja wizerunku

Wszystkie zapiski średniowieczne opisują herb ogólnie jako krzyż a w nim łękawicę. Barwy herbu oraz położenie łękawicy względem krzyża miał opisać dopiero Długosz w Klejnotach: „Krzyż biały, pod którego lewem ramieniem biała łękawica w polu czerwonem”. W takiej postaci ustala się ten herb na późniejszych pieczęciach, nagrobkach i w herbarzach. Najdawniejsze wizerunki herbu Dębno, na pieczęciach i nagrobkach z pierwszej połowy XV wieku, wykazują wielką dowolność w umieszczaniu łękawicy w tarczy herbowej: pieczęć Jana Oleśnickiego, sędziego ziemskiego krakowskiego z 1406 ma łękawicę pod prawym - heraldycznie - ramieniem krzyża, na pomniku jego brata, wojewody sandomierskiego Dobiesława z Oleśnicy w kościele w Siennie, na tarczy umieszczonej u stóp rycerza łękawica znajduje się nad lewym ramieniem krzyża, jakkolwiek na chorągwi...
/wg WIKIPEDIA /

Wygeneruj karty katalogowe
Eksponaty w tej kolekcji

Herb Dębno- łyżeczka

Herb Dębno- łyżeczka

Herb .Dębno-pieczęć

Herb .Dębno-pieczęć

Ta witryna korzysta z plików cookies w celu dostosowania zawartości do preferencji użytkownika oraz tworzenia anonimowych statystyk, również przy użyciu usługi Google Analytics. Kliknięcie "Tak, zgadzam się" lub dalsze korzystanie z serwisu bez wybrania żadnej z opcji oznacza akceptację cookies i przetwarzania danych zbieranych automatycznie, zgodnie z Regulaminem.

Kliknij tutaj, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o wykorzystaniu danych zbieranych automatycznie.