Brytyjski bagnet do STENA.

Bagnet ten przyjęty był na uzbrojenie w roku 1942, a cały wyprodukowany nakład zezłomowano zaraz po wojnie, przez co na rynku można zdobyć lepszą, lub gorszą jego replikę.



Bagnet opracowano tak prymitywnie, jak pistolet z którym miał współdziałać.

Tuleja wykonana z zawiniętego płata blachy – w miejscu stykania się jej brzegów przyspawano głownię. Głownia taka jak w bagnetach No.4 , ale dłuższa.

Do górnej części tulei, w wyciętych w niej szczelinach zamocowano sprężynę. Sprężyna łukiem odstaje od tulei – wciśnięcie jej obniża ząbek znajdujący się przy wlocie na lufę (ząbek łapał od wewnątrz za dziurę w osłonie lufy Stena).

Przód sprężyny zagięty do góry, to zagięcie jest celowe – stanowi oporę dla dłoni, gdy bagnetu używa się jako sztyletu (dłonie zsunie się z tulei).