JAN III SOBIESKI (1674-1696)

Moneta bita stemplem zwykłym.



Jan Sobieski to jeden z naszych największych królów. Zanim został wybrany władcą, był żołnierzem, najpierw chorążym wielkim koronnym, później marszałkiem wielkim koronnym, hetmanem polnym koronnym a w 1668 roku został hetmanem wielkim koronnym.



Walczył z rebeliantami Chmielnickiego, z Tatarami pod Żwańcem, pod komendą Stefana Czarnieckiego ze Szwedami, z siedmiogrodzkim królem Rakoczym. Brał udział w wyprawie na Rosję w 1663 r.

Własnym sumptem wystawił wtedy chorągiew pancerną i szwadron dragonii.



W 1659 roku został posłem na sejm.

W 1665 roku zawarł małżeństwo z Marią Kazimierą d'Arquien de la Grange, dwórką królowej Ludwiki Marii Gonzagi. Popierał starania Francuzów o tron Polski.

Po wybuchu wojny polsko – tureckiej pobił tatarów w bitwie pod Chocimiem. Wygrana przyniosła mu sławę nie tylko w Polsce.

Po śmierci Michała Korybuta Wiśniowieckiego wybrany został królem w roku 1674.



W czasie swojego panowania wsławił się wygraną z Turkami Kara Mustafy pod Wiedniem w 1683 roku, w kraju przeprowadził reorganizację i unowocześnił armię. Sobieski był też mecenasem kultury, zgromadził dużą bibliotekę, zbudował pałac w Wilanowie.



Zmagając się z oponentami w kraju, zawiązującymi przeciwko niemu spiski za poduszczeniem władców Brandenburgii, prowadząc ciągłe wojny z najeźdźcami, Sobieski nie potrafił już zreformować ustroju państwa, odzyskać Prus i zapewnić Polsce spokój.



Zmarł na zawał serca w 1696 roku.