WŁOCŁAWEK

Moneta bita stemplem zwykłym.



Na miejscu współczesnego miasta znajdowała się około roku 1000 p.n.e. osada kultury łużyckiej. Około 500 p.n.e. założono tu osiedle kultury pomorskiej.

Gród książęcy powstał na przełomie X i XI wieku u ujścia Zgłowiączki do Wisły. W okresie panowania Bolesława Chrobrego był to ważny gród obok Poznania i Gniezna dla ówczesnego państwa, ponieważ wspierał on króla wojskami.



Z czasem w miejscu grodu powstał murowany zamek, siedziba biskupów włocławskich.

Od 1123 miasto jest stolicą biskupstwa kujawskiego.



Do połowy XIII wieku funkcjonowały tutaj dwa miasta, "miasto katedralne" i "miasto niemieckie" (ze względu na zamieszkiwanie dość licznej grupy napływowej z Niemiec).

Biskupi włocławscy byli bardzo zamożni, między innymi w XIV wieku wśród ich własności można wymienić wieś Łódź, która w późniejszym okresie rozwinie się jako jedno z największych miast Polski. Włocławek rywalizował gospodarczo z ówczesnym krzyżackim Toruniem. W latach 1308-1332, 1392 i 1431 miasto było pustoszone przez najazdy krzyżackie tak, że w 1339 trzeba było powtórnie lokować miasto na prawie chełmińskim.

Ostatni najazd Krzyżaków miał miejsce w 1431 roku. Po Pokoju toruńskim w 1466 roku nastąpił najintensywniejszy rozwój miasta. Włocławek był po Gdańsku największym ośrodkiem handlu zbożem w I Rzeczypospolitej.



Kres świetności przyniósł potop szwedzki, gdy w 1657 miasto zostało doszczętnie spalone przez Szwedów, a liczba ludności spadła do 1000 osób. W 1708 roku epidemia zabiła kilkuset mieszkańców.

Po II rozbiorze Polski od 1793 do 1807 Włocławek podlegał administracji zaboru pruskiego w ramach tzw. Prus Południowych.

W okresie międzywojennym Włocławek był największym miastem województwa Warszawskiego (miasto Warszawa było wydzielone) i 18 miastem pod względem liczby ludności w Polsce.

Podczas niemieckiej okupacji (1939-1945) władze nazistowskie używały niemieckiej nazwy miasta Leslau an der Weichsel.

Po wojnie jedna trzecia miasta była zniszczona w wyniku działań niemieckich, a dzieła zniszczenia dopełniły wojska radzieckie rabując między innymi cenne maszyny i urządzenia z licznych fabryk w mieście.