LEON WYCZÓŁKOWSKI (1852-1936)

Moneta bita stemplem zwykłym.



Nasz najwybitniejszy pejzażysta urodził się w 1852 roku na Podlasiu.



Naukę malarstwa rozpoczął u Wojciecha Gersona. Później uczył się w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium.

W 1877 przeniósł się do Krakowa, gdzie pobierał nauki u samego Matejki.



W następnych latach Wyczółkowski dzielił swój czas miedzy Warszawę, Podlasie i Ukrainę. W Warszawie zdobył sławę i pieniądze salonowymi „Ujrzałem raz …” i „W buduarze”.

Na Ukrainie malował ludzi żyjących wśród przyrody – rybaków, oraczy, siewców.

Przebywając w Warszawie artysta namalował zaś pogodne „Wesołe pacholęta”, „Paź z lutnią”, „Lutniści”.



W 1895 roku powołany na profesora w krakowskiej ASP, pozostał tam aż do emerytury w 1911 roku.

Po 1900 roku namalował cykl pejzaży tatrzańskich akwarelami. Malował również portrety.

Do najbardziej znanych należą portrety Jana Kasprowicza, Juliusza Kossaka, Józefa Chełmońskiego, Stefana Żeromskiego, Ireny Solskiej.



Artysta pozostawił po sobie kilkaset grafik w 14 tekach.

W czasie I Wojny Światowej zaciągnął się do Legionów, co zaowocowało teką grafik „Wspomnienia z Legionowa”. W 1922 roku kupił dworek w Gościeradzu, gdzie zajmowały go studia nad przedstawieniem roślinności i kwiatów.

Zmarł w Warszawie w 1936 roku.