HUSARZ XVII wiek

Moneta bita stemplem zwykłym.



AWERS: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej, po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-09, pod orłem napis: ZŁ 2 ZŁ, w otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA, poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod lewą łapą orła znak mennicy.



REWERS: Stylizowany wizerunek husarza z XVII wieku, na koniu, w zbroi ze skrzydłem husarskim i skórą lamparcią na plecach, trzymającego kopię z proporcem. Z lewej strony półkolem napisem: HUSARZ-XVII w.

-----------------------------------------------------------------



Husaria była ciężką jazdą i stanowiła główną siłę uderzeniową polskiej armii od II połowy XVI wieku.



Pierwszymi husarzami były hufce zaciężne z Serbii i Węgier. Ich sukcesy na polu walki skłoniły polskich władców do uformowania własnej husarii.

Husarz uzbrojony był w kopię długości do 5 m, koncerz lub pałasz oraz parę pistoletów umieszczonych w olstrach przy siodle, niekiedy też w łuk.

Jego tułów chronił półpancerz, głowę szyszak lub kapalin.



Husarię wyróżniały skrzydła sępa, przyczepiane z tyłu pancerza, jednak używano ich głównie do parad. Ozdobą husarzy były także skóry lamparcie lub tygrysie, dowódcy chętnie przyozdabiali zbroje skórami wilczymi, niedźwiedzimi lub rysimi.

Husaria atakowała w zwartym szyku całą chorągwią, rozpędzając konie do 40 km/h.

Największe, spektakularne zwycięstwa husaria odniosła pod Chocimiem, Kirholmem, Kłuszynem a zwłaszcza nad Turkami w czasie odsieczy Jana Sobieskiego pod Wiedniem.



Sejm zlikwidował husarię jako formację bojową w 1775 roku.