Dziadek do orzechów - E.T.A. Hoffmann

Duże zdjęcie Dziadek do orzechów - E.T.A. Hoffmann
OPCJE:
Zdjęcia na licencji:
Eksponaty w kolekcji
37 / 75
<
>
Dziadek do orzechów - E.T.A. Hoffmann

Tytuł oryginału: Nussknacker und Mäusekönig

Tłumaczenie: Józef Krymsztyk (opr. Krystyna Kuliczkowska)

Ilustracje: Jan Marcin Szancer



Jedna z najpiękniejszych książek dzieciństwa. W czarodziejskiej atmosferze wigilijnego wieczoru ożywają złożone pod choinką prezenty. Daje to początek pełnej napięcia i dramatycznych przygód akcji, w której uczestniczy również mała Klara i podarowany jej dziadek do orzechów.

W baśni tej w przedziwny sposób kojarzy sie prawda z fantazją, humor ze szczerym uczuciem, bystrość obserwacji z urokiem poezji. Dwa światy: rzeczywisty obraz życia w mieszczańskim domu norymberskim z początków wieku XIX i nierealny świat baśniowy graniczą na kartach tej opowieści, tworząc utwór o nieprzemijającej wartości, uroczą lekturę zarówno dla dzieci jak i dla dorosłych.





Ernst Theodor Amadeus Hoffmann (E. T. A. Hoffmann, właściwie Ernst Theodor Wilhelm) (1776-1822) - niemiecki poeta, pisarz epoki romantyzmu, także prawnik, kompozytor, krytyk muzyczny, rysownik i karykaturzysta. Jeden z prekursorów fantastyki grozy (tzw. weird-fiction), który wywarł ogromny wpływ na takich twórców jak Edgar Allan Poe, Howard Phillips Lovecraft, Gustav Meyrink czy Stefan Grabiński.



Jan Marcin Szancer (1902-1973), polski grafik i scenograf. W 1926 ukończył krakowską Szkołę Sztuk Pięknych, gdzie studiował u J. Mehoffera i K. Frycza. W 1927 był scenografem w warszawskim teatrze T. Messal-Niewiarowskiej i w teatrze Nietoperz. Po powrocie do Krakowa został grafikiem w wydawnictwach koncernu prasowego Ilustrowanego Kuriera Codziennego. Po paru latach przeniósł się do Warszawy i podjął współpracę z licznymi czasopismami, a od 1936 z teatrem kukiełek Płomyka i Płomyczka.

Od 1937 wykonywał prace scenograficzne w Cyruliku Warszawskim, w 1939 w teatrze Figaro. W 1939 projektował kostiumy do filmów: Żołnierz królowej Madagaskaru i Nad Niemnem. W okresie II wojny światowej ilustrował książki dla podziemnych oficyn. W 1944 projektował ulotki powstańcze. W 1942 robił scenografię dla teatru jawnego Miniatury. Po wojnie poświęcił się przede wszystkim ilustracji książkowej i grafice. Był kierownikiem graficznym wydawnictw (Państwowy Instytut Wydawniczy, Książka i Wiedza).

Od 1951 profesor warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Współpracował także z teatrami, m.in. w sezonie 1965-1966 jako główny scenograf Teatru Wielkiego w Warszawie opracował scenografię do Pana Twardowskiego L. Różyckiego i Aidy G. Verdiego. Jeden z najwybitniejszych ilustratorów książek, zwłaszcza dla dzieci, m.in.: Pinokio C. Collodiego (1952), Podróże Pana Kleksa J. Brzechwy (1961).
Data dodania: 8 października 2011
Datowanie przedmiotu: 1989
Miejsce pochodzenia: Polska
Stan eksponatu: Bardzo dobry
Pomóż uzupełnić opis Dowiedz się więcej Zauważyłeś błąd lub wiesz coś więcej na temat tego eksponatu?
Zasugeruj właścicielowi poprawiony opis i Zdobądź punkty dla swojego muzeum!

Eksponat jest widoczny w następujących kategoriach serwisu.

Eksponat został odwiedzony łącznie 275 razy od 8 października 2011
Reklama
Dodaj komentarz
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu. MyViMu.com nie ponosi odpowiedzialności za ich treść.

Ta witryna korzysta z plików cookies w celu dostosowania zawartości do preferencji użytkownika oraz tworzenia anonimowych statystyk, również przy użyciu usługi Google Analytics. Kliknięcie "Tak, zgadzam się" lub dalsze korzystanie z serwisu bez wybrania żadnej z opcji oznacza akceptację cookies i przetwarzania danych zbieranych automatycznie, zgodnie z Regulaminem.

Kliknij tutaj, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o wykorzystaniu danych zbieranych automatycznie.