Włoski składany bagnet M-1938 (pierwsza wersja).

Bagnet włoski M- 1938 jest ewenementem wśród bagnetów – jedynym przedstawicielem bagnetu nożowego, który da się złożyć jak scyzoryk.

Bagnety tego typu są ciężkie do zdobycia i drogie – szczególnie wczesna wersja widoczna na fotografii.

Wczesne bagnety na karabinie blokowano zamkiem kołyskowym „z wajchą”. Niestety, nie był to dobry pomysł, bo nawet ziarnko piasku, które wpadnie pod kołyskowy wcisk unieruchamiało zatrzask na amen (a budowa gniazda kołyski aż prosi się o zanieczyszczenia).

W późniejszych bagnetach zrezygnowano z zatrzasku kołyskowego wprowadzając standardową blokadę z suwakiem wciskanym w głowicy rękojeści.

Bagnet w pozycji złożonej noszono na karabinie, takie ułożenie głowni do tyłu nie stanowiło potencjalnego zagrożenia dla np. kolegów w okopie, czy innym ciasnym pomieszczeniu.

By głownię złożyć trzeba wcisnąć zatrzask, który znajduje się w jelcu, następnie pociągnąć ją do przodu i wtedy da się ją złożyć. By zablokować głownię w pozycji złożonej trzeba ją popchnąć w stronę jelca.

Okładziny drewniane mocowane małymi wkrętami na podkładkach.

Pochwa w tych bagnetach nie powinna posiadać haka na żabkę, lecz blaszaną szlufkę mocowaną do płaszcza pochwy nitem i wyżej śrubą, która także blokuje dławik w pochwie.

Oznaczenia i numer bagnetu za pierścieniem na lufę, na trzpieniu rękojeści, z tyłu między okładzinami.

Długość całkowita –290 mm

Długość głowni – 180 mm

Szerokość głowni – 21 mm.