Znaczki 550 rocznica bitwy pod Grunwaldem.

Znaczek numer kat Fi. 1030 z 1960 roku.



Rzeżba na płycie sarkofagu króla Władysława Jagiełły w katedrze wawelskiej.

Obok herby Królestwa Polskiego, Wielkiego Księstwa Litewskiego, Wielkopolski i Rusi Czerwonej.



Herbem Królestwa Polskiego (o nazwie Orzeł Biały ) jest od 1295 roku orzeł srebrny (biały) w koronie w czerwonym polu tarczy herbowej.



Herb Wielkiego Księstwa Litewskiego (Pogoń ) -

przedstawia w czerwonym polu jeźdźca pędzącego na koniu w prawo z uniesionym mieczem w prawej ręce i tarczą w lewej, na której występuje podwójny krzyż, używany od XIV wieku (1384),początkowo równolegle z innym herbem ,który nazywano “Kolumny” lub “Słupy Giedymina” wykształcił się z wyobrażenia napieczętnego książąt litewskich ukazujących konnego władcę.



Herb nazwano “Vytis”, co po litewsku oznacza konnego gońca lub rycerza. Ponieważ czasownik “vyti” znaczy “gonić “ po polsku nazwano ten herb “Pogoń”.



Herb Wielkopolski -bawola głowa z kolcem w nozdrzach ,od czasów Jadwigi i Jagiełły kładziona była na szachowanym polu tarczy. W drugiej połowie XV wieku bawola głowa odnoszona będzie już tylko do ziemi kaliskiej , a herbem ziemi , a herbem ziemi poznańskiej stanie się Orzeł Biały bez korony i przepaski na skrzydłach w polu czerwonym.



W 1349 roku król Kazimierz Wielki przyłączył większą część Rusi Halicko- Włodzimierskiej do Polski.



Herbem Rusi Czerwonej - jest wspięty złoty lew w polu błękitnym.



Herb ten znany jest od pierwszej ćwierci XIV wieku ,był herbem książąt halickich , a do polskich herbów ziemskich włączył go Kazimierz Wielki ,który od 1346 roku używał tytułu “ pana i dziedzica Rusi” ( Russiaque dominus et heres).

Późniejszy herb województwa ruskiego ( do 1772 roku) ,obecnie funkcjonuje w herbie ukraińskiego obwodu lwowskiego i dwupolowym herbie polskiego województwa podkarpackiego .





Drugi znaczek to wycinek z koperty nr kat. Ck 32 z wydrukowanym znaczkiem nr 1030.