Tarcza Naramienna Narwik ; Narvikschild ; Narvik Shield
Kopia - wersja w złocie
Ustanowiona 19 sierpnia 1940 roku przyznawana oficerom, podoficerom i szeregowym Kriegsmarine, Luftwaffe lub Heer biorącym udział w Bitwie o Narwik ( od 9 kwietnia do 9 czerwca ) podczas kampanii norweskiej.
Ogólnie nadano 8,577 tarcz naramiennych Narwik
( popularnie tzw. szyldów ) dla wszystkich trzech rodzajów wojsk. Pierwszym odznaczonym - 21 marca 1941 roku, był Generealoberst Dietl. Projekt tego pierwszego z nowego rodzaju odznaczeń wykonał Profesor Klein z Monachium a przybrało ono formę tarczy zwieńczonej orłem trzymającym w szponach swastykę otoczoną wieńcem. Trzy stopnie tworzą głębię między swastyką w wieńcu a złożonymi lecz wydłużonymi skrzydłami orła, ostatni z nich jednocześnie tworzy górny bok prostokąta w który wpisana jest nazwa "Narvik". Poniżej zaś mamy elementy charakterystyczne dla każdego rodzaju wojsk których współpraca była niezbędna do odniesienia końcowego sukcesu w Bitwie o Narwik. I tak:
- szarotka to znak rozpoznawczy Strzelców Górskich z wojsk lądowych ( Gebirgsjäger, Heer ), którymi dowodził Generaloberst Edward Dietl
- kotwica reprezentuje jednostki Kriegsmarine zarówno marynarzy, jak i oddziały walczące na lądzie
- śmigło jest odzwierciedleniem zaangażowania Luftwaffe, jej spadochroniarzy ( Fallschirmjäger ) oraz personelu latającego.
Śmigło oraz kotwica są skrzyżowane zaś szarotka jest ponad nimi wkomponowana w datę 1940.
Tarcze (szyld) produkowano jako wytłoczkę z cynku lub mosiądzu ( pierwsze egzemplarze ) z kontrą, pomiędzy nimi zaś znajdował się materiał odpowiednio w kolorze do munduru rodzaju sił zbrojnych odznaczonego ( heer - feldgrau, luftwaffe – blaugrau, kriegsmarine - blue).Tarcza Narvik dla Kriegsmarine była w tradycyjnym dla niej kolorze złotym zaś dla Luftwaffe i Heer w kolorze srebrnym.
Tarcza była noszona na lewym ramieniu a każdemu odznaczonemu wręczano 3szt., tarcze wręczano również pośmiertnie spadkobiercom. Stosunkowo niewielka liczba nadań oraz wczesnowojenny czas ustanowienia odznaczenia powodował, że jej posiadanie było bardzo prestiżowe.
Grzechem byłoby nie wspomnieć o udziale polskiej Samodzielnej Brygady Strzelców Podchalańskich (SBSP) w ciężkich bojach, w trudnym, górzystym terenie wokół Narwiku. Brygada wraz z oddziałami norweskimi zdobyła miasto i port 28 maja. Pozycje utrzymywała aż do momentu odesłania na powrót do Francji, w związku z niemieckim atakiem na Belgię i Holandię.
Odpowiednikiem dla żołnierzy polskich tarczy Narwik był Norweski Sznur Naramienny, wręczany weteranom Bitwy o Narwik (zainteresowanych odsyłam do nr.5 Archeologii Wojskowej i artykułu autorstwa Bjorna Bratbak-a).
Data dodania: 23 marca 2011
Stan eksponatu: Nie określono
Pomóż uzupełnić opis
Zauważyłeś błąd lub wiesz coś więcej na temat tego eksponatu?
Zasugeruj właścicielowi poprawiony opis i Zdobądź punkty dla swojego muzeum!
Mam prosbe.Czy ktos moglby podpowiedziec,jak w miare jednoznaczny sposob ocenic oryginalnosc niemieckiej tarczy za Narvik,i za Demjansk?