W-wa - Cerkiew św. Aleksandra Newskiego - 1915

OPCJE:
Zdjęcia na licencji:
Eksponaty w kolekcji
3 / 100
<
>
Rok 1915



Warszawa. Plac Saski. Sobór (cerkiew) Prawosławny.

Za soborem po lewej stronie Hotel Europejski.



Pocztówka z identycznym widokiem jak poprzednia, ale podkolorowana i wydana w czasie I wojny światowej po zajęciu Warszawy przez Niemców.



Sobór św. Aleksandra Newskiego (ros. Александро-Невский собор) – prawosławny sobór katedralny, zbudowany w okresie między 1894 a 1912 rokiem według projektu Leontija Benois. Jego wolno stojąca dzwonnica była w okresie swojego istnienia jedną z najwyższych budowli Warszawy (z wysokością 70 m ustępowała m.in. 75-metrowym wieżom kościoła św. Floriana). Obiekt był zlokalizowany na jednym z ważniejszych placów Warszawy, placu Saskim i w założeniach rosyjskich władz zaborczych miał stanowić symbol rosyjskiego panowania na ziemiach polskich.

Sobór został rozebrany w latach 20., mniej niż 15 lat po ukończeniu budowy. Podzielił los wielu świątyń prawosławnych w Warszawie wybudowanych w okresie rozbiorów i rozebranych po odzyskaniu niepodległości. Decyzja rozbiórki spowodowana była nastrojami antyrosyjskimi i antyprawosławnymi w II Rzeczypospolitej, wynikającymi głównie ze stosowanej w okresie zaborów przez państwo rosyjskie polityki rusyfikacji w stosunku do Polaków. W ocenie ówczesnego społeczeństwa sobór był symbolem rusyfikacji. Dodatkowym argumentem było to, że świątynia zajmowała jeden z najważniejszych placów Warszawy, a po opuszczeniu miasta przez urzędników i wojska rosyjskie, tak wielki budynek sakralny nie był już potrzebny wiernym prawosławnym w mieście. Uważano także, że sobór reprezentujący wschodnią architekturę nie pasuje do Warszawy. Ponadto budowla uległa uszkodzeniu podczas I wojny światowej, a źle przeprowadzone naprawy dodatkowo pogorszyły jej stan.

Całkowicie negatywnie sobór był odbierany przez polską ludność Warszawy, która doskonale rozumiała polityczną wymowę jego wzniesienia i nisko oceniała jego architekturę. Sam obiekt nazywano "bizantyjskim tortem", zaś dzwonnicę - "wieżą ciśnień prawosławia", lub wręcz porównywano ją do członka męskiego.

(WIKI)
Data dodania: 28 lutego 2013
Datowanie przedmiotu: 1915
Miejsce pochodzenia: Polska
Stan eksponatu: Bardzo dobry
Data i sposób nabycia: 2000-2011
Data korespondencji: 3.12.1915 rok, Modlin - Niemcy
Numer/sygnatura producenta: G.P.W.
Rozmiar: 9 x 13,5 cm
Pomóż uzupełnić opis Dowiedz się więcej Zauważyłeś błąd lub wiesz coś więcej na temat tego eksponatu?
Zasugeruj właścicielowi poprawiony opis i Zdobądź punkty dla swojego muzeum!
Eksponat został odwiedzony łącznie 538 razy od 28 lutego 2013
Reklama
Dodaj komentarz
Profil Profesjonalny Starszy kustosz
1 marca 2013
A Pałac Kultury i Nauki im.Józefa Stalina to też symbol sowieckiego panowania i należało by go rozebrać.
Profil Profesjonalny Moderator Starszy kustosz
28 lutego 2013
no tak, a pomnik czterech śpiących na warszawskiej Pradze chcą z powrotem postawić .... http://myvimu.com/exhibit/17070617-pomnik-braterstwa-broni-armii-pol-i-radz-warszawa
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu. MyViMu.com nie ponosi odpowiedzialności za ich treść.

Ta witryna korzysta z plików cookies w celu dostosowania zawartości do preferencji użytkownika oraz tworzenia anonimowych statystyk, również przy użyciu usługi Google Analytics. Kliknięcie "Tak, zgadzam się" lub dalsze korzystanie z serwisu bez wybrania żadnej z opcji oznacza akceptację cookies i przetwarzania danych zbieranych automatycznie, zgodnie z Regulaminem.

Kliknij tutaj, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o wykorzystaniu danych zbieranych automatycznie.