Medal kolejowy Dworca Centralnego w Warszawie

DWORZEC CENTRALNY W WARSZAWIE / BUDOWNICZYM DWORCA CENTRALNEGO W WARSZAWIE 1972 – 1975 (wersja owalna)

-------------------------------------------------------------------------

Warszawa Centralna to stacja pasażerska znajdująca się na linii średnicowej węzła warszawskiego między stacjami Warszawa Wschodnia i Warszawa Zachodnia, zaś Dworzec Centralny to znajdujący się na tej stacji najważniejszy dworzec w Warszawie. Sam Dworzec Centralny to kompleks hal, peronów, kas, sklepów, pomieszczeń służbowych i zapleczy, ciągów komunikacyjnych, połączony tunelami z dworcami Warszawa Śródmieście i WKD oraz ulicami okalającymi budynek dworca. Do roku 1944 najważniejszym dworcem w Warszawie był Dworzec Główny, który został zniszczeniu przez Niemców po powstaniu warszawskim. W okresie powojennym funkcję tę przejął dworzec na stacji Warszawa Główna Osobowa. Miejsce powstania nowego dworca zostało wskazane przez Biuro Odbudowy Stolicy. W miejscu tym w latach 1952-1954 powstał tymczasowy dworzec dla pociągów podmiejskich, a gdy zbudowano dworzec Warszawa Śródmieście i przeniesiono tam ruch podmiejski dworzec ten zaczął obsługiwać ruch dalekobieżny. W roku 1972 podjęto decyzję o budowie w tym miejscu nowego dworca Centralnego. Dworzec zaprojektowany został przez Arseniusza Romanowicza przy współpracy Piotra Szymaniaka, ale w trakcie budowy projekt był wielokrotnie zmieniany i modyfikowany. Dworzec został zbudowany w szybkim tempie i jego otwarcie nastąpiło w 5 grudnia 1975 roku. Jak na czasy w którym go zbudowano dworzec był funkcjonalny i jego bryła wyróżniała się pod względem estetyki. Niestety pośpiech w jakim go budowano odbił się na jakości wykonania i dworzec wymagał ciągłych remontów i napraw. Gruntowny remont dworzec przeszedł w latach 2010-2012 przed mistrzostwami Europy w piłce nożnej. Obecnie trwają dyskusje na temat budowy nowego, nowocześniejszego i bardziej funkcjonalnego dworca „Centralnego” i być może będzie się to wiązać z wyburzeniem obecnego.