Sturmgeschütz IV StuG IV, SdKfz 167

Początkowo jedynym typem działa szturmowego (niem. Sturmgeschütz) będącego na uzbrojeniu niemieckiej Panzerwaffe (tj. broni pancernej) był StuG III produkowany na podwoziu czołgu średniego PzKpfw III. Późniejsze próby tych dział, jak i udany chrzest bojowy sprawiły, że ten typ uzbrojenia został doceniony. Rozwój wydarzeń sprawił, że w firmie Krupp złożono zamówienie w 1942 na opracowanie na podwoziu 9/BW, czyli czołgu PzKpfw. IV Ausf. G, nowego działa szturmowego. W 1943 roku powstał prototyp działa szturmowego, w którym wykorzystano wspomniane podwozie czołgu PzKpfw. IV. Działa szturmowe Stug IV miały standardowe opancerzenie dział StuG III. Modyfikacji uległo tylko stanowisko kierowcy, które zostało umieszczone w stanowisku przed nadbudową kadłuba. W późniejszym okresie działa otrzymały zdalnie sterowany karabin maszynowy na wierzchu nadbudówki - na luku ładowniczego (tzw. rundumsfeuer MG 34) i wyrzutnię granatów odłamkowych w celu ochrony własnej przed piechotą przeciwnika (tzw. Nahverteidigungswaffe, niem. - broń obrony bezpośredniej). Od razu zakładano wykorzystanie sprawdzonej nadbudówki działa StuG III - zyskując tym samym czas i środki na wdrożenie nowego wzoru uzbrojenia. Pojazd otrzymał nazwę: 7,5 StuK L/48 auf Fgst PzKpfw IV Sd Kfz 167 - Sturmgeschütz IV.