Francuski wojskowy telefon polowy typu AT-75A.

Jest to typowa ciężka konstrukcja, przewyższająca pod względem technologii wykonania telefony z Układu Warszawskiego. Ten ma na przykład obudowę ze stopów aluminium, a nie z bakelitu czy innego tworzywa sztucznego.



Podstawowe cechy aparatu to:

- praca w układzie Miejscowej Baterii i Centralnej Baterii (przełącznik jest w zagłębieniu pod mikrotelefon);

- zasilanie w postaci 4 ogniw R20

- wywołanie w układzie MB induktorowe, daje prawie 100 V bez obciążenia;

- odbiór zewu akustyczny, aparat ma wbudowany elektroniczny buzzer, z dwustopniową regulacją głośności przełącznikiem „NUIT/JOUR SONNERIE”;

- test baterii przyciskiem „TEST PILES” - przy sprawnych bateriach zapali się żółta dioda LED;

- wskaźnik pamięci wywołania – jeżeli ktoś do nas zadzwoni a my nie odbierzemy, to zapali się na stałe wskaźnik pamięci w postaci czerwonej

diody LED „MEMOIRE D'APPEL”. Skasowanie pamięci następuje po wyjęciu i ponownym włożeniu słuchawki na „widełki”;

- regulacja głośności odbioru korespondencji potencjometrem „VOLUME”;

- mikrofon i słuchawka dynamiczne;

- kabel mikrofonowy spiralny, w izolacji i oponie gumowej, niesztywniejącej na mrozie;

- w przypadku braku lub uszkodzenia baterii, aparat ma funkcję chwilowego zasilania poprzez kręcenie korbka induktora. Funkcja jest dostępna po przełączeniu przełącznika rodzaju pracy w położenie „SEC”;

- praca przez typową linię dwuprzewodową. Możliwość podpięcia uziemienia pod zacisk „T”;

- solidny pokrowiec z szerokim paskiem nośnym;

Telefony produkowane były w latach 90-tych ubiegłego wieku. Aparat ten współpracuje z innymi aparatami polowymi, nawet ze starymi TAJ-43MR, TA-57, TAP-68, AP-82 i wieloma innymi w układzie Miejscowej Baterii.

W układzie Miejscowej Baterii można go podłączyć do miejskiej sieci telefonicznej, jednak bez możliwości wybierania numerów, a tylko odbierania połączeń.

Wymiary aparatu w pokrowcu: ok. 12 cm x 15 cm x 27 cm. Waga: 4 kg.