Polska 2 złote, 1933

Kraj Polska

Okres Druga Republika (1923-1939)

Rodzaje monetMonety obiegowe

Rodzaj rantu Ząbkowany

Kształt Okrągły

Układ awers/rewers Nieodwrócony

Waga (gr) 4.4

Średnica (mm) 22

Grubość (mm) 1

Mennica Warszawa, Polska

Znak w

Nakład 9.250.000

Nominał 2 złote

Rok1933

Stop Srebro 0.750



Srebro (Ag, łac. argentum) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych w układzie okresowym. Jest srebrzystobiałym metalem, o największej przewodności elektrycznej i termicznej. W przyrodzie występuje w stanie wolnym, a także w minerałach, takich jak argentyt czy chlorargyryt. Większość wydobywanego srebra występuje jako domieszka rud miedzi, złota, ołowiu i cynku.

Srebro było znane od czasów starożytnych. Przez lata było cenione jako metal szlachetny i używane jako waluta, a także do produkcji biżuterii, srebrnych naczyń i sztućców. Obecnie stosuje się je także do produkcji filmów fotograficznych, styków elektrycznych i luster. Pierwiastkowe srebro jest katalizatorem.

Srebro ma właściwości bakteriobójcze. W medycynie niekonwencjonalnej stosuje się srebro koloidalne w celu leczenia różnych dolegliwości. Spożycie dużej ilości srebra może spowodować chorobę zwaną argyrią, charakteryzującą się nieodwracalną zmianą koloru skóry na niebieskoszary.

Nazwa metalu w języku polskim i iliryjskim reprezentuje dawne zapożyczenia wywodzące się z obszaru Półwyspu Iberyjskiego (iber. silar, bask. zillar, zilhar, zidar – srebro) i związana jest zapewne z wędrówką Gotów do Hiszpanii, w języku gockim silubr.