Karabin Lee Enfield No. 5

Karabin skonstruowano w 1944 jako skróconą i lżejszą wersję przepisowego brytyjskiego karabinu wojskowego Lee Enfield No. 4. Przeznaczony początkowo dla wojsk powietrzno-desantowych, był równiez używany przez żołnierzy 14 Armii na froncie birmańskim (walki z Japończykami) i podczas powojennych walk z komunistyczną partyzantką na Malajach. Ceniony za poręczność, przy zachowaniu większości zalet "długich" karabinów No. 1 Mk III oraz No. 4 (w tym legendarnej szybkostrzelności).

Produkowany w latach 1944 - 1947 przez Royal Ordnance Factory (ROF) Fazakerley oraz Birmingham Small Arms Factory. Wyprodukowano łacznie ok 250 000 egzemplarzy. W 1947 uznany za broń niecelną i wycofany z uzbrojenia (co jest interesujące, zważywszy, że egzemplarze, które po wojnie znalazły się na rynku cywilnym, były cenione przez myśliwych i strzelców sportowych właśnie za celność).

Broń znana jest obecnie jako "Jungle Carbine", chociaż nazwa ta nie była używana przez żołnierzy brytyjskich, a pojawiła się dopiero wiele lat po wojnie jako element marketingowy przy sprzedawaniu karabinów z demobilu.

W kolekcji: karabin wyprodukowany w lutym 1945 przez ROF Fazakerley, numer seryjny H2845, używany w Armii Brytyjskiej, po wojnie sprzedany na rynek cywilny i przerobiony na broń jednostrzałową (zablokowany magazynek).