Rakietowy niszczyciel czołgów IT-1 ("Obiekt 150")

Opracowany w pierwszej połowie lat sześćdziesiątych XX wieku przez zespół pod kierownictwem Leonida N. Karcewa z Biura Konstrukcyjnego Zakładów "Uralwagonzawod" w Niżnym Tagile. Jako nośnik przyjeto podwozie czołgu T-62. Podstawowym uzbrojeniem pojazdu, umieszczonym w obrotowej odlewanej wieży o bardzo niskim profilu, była wyrzutnia kierowanych przeciwpancernych pocisków rakietowych 3M7 "Drakon".

We wrześniu 1964 prototyp zademonstrowano ówczesnemu Sekretarzowi Generalnemu KPZR, Nikicie Chruszczowowi. Po tym, jak "Obiekt 150" w ciągu kilku minut zniszczył trzy czołgi-cele, rozochocony Chruszczow zarządził wprowadzenie pojazdu do uzbrojenia Armii Radzieckiej. Kiedy jednak, zaledwie miesiąc później, Chruszczow utracił władzę na rzecz Breżniewa, entuzjazm osłabł i ostatecznie pojazd, pod oznaczeniem IT-1 (IT = Istriebitiel Tankow / Niszczyciel Czołgów) wyprodukowano w niewielkiej serii w latach 1968 - 1970 i tylko w tym okresie eksploatowano go w wojsku (w dwóch eksperymentalnych batalionach Niszczycieli Czołgów).

IT-1 nie byl konstrukcją udaną, chociaż na nim przetestowano niektóre rozwiązania przyjęte później w radzieckich czołgach (trzyosobowa załoga, karuzelowy automat ładowania). Szybkostrzelność praktyczna wyrzutni była niewielka, radiokomendowy tryb naprowadzania był podatny na zakłócenia, a same rakiety miały znaczne martwe pole (chociaż miały teoretyczny zasięg ponad 3 kilometrów, nie mogły zwalczać celów bliższych niż 300 metrów)

Ciekawostka: IT-1 był konstrukcją tak tajną, ze oficjalne informacje na jego temat pojawiły się dopiero po 20 latach po jego wycofaniu z uzbrojenia.

W kolekcji: IT-1 z batalionu Niszczycieli Czołgów Armii Radzieckiej. W trakcie eksploatacji, pojazdy nie nosiły oznaczeń taktycznych.

Model w skali 1/35, zestaw Trumpeter.