Brytyjski pistolet maszynowy, będący ostatnia produkowaną wielkoseryjnie wersją broni skonstruowanej w 1941 roku przez Harolda J. Turpina (starszy projektant z Royal Small Arms Factory, Enfield) oraz majora Reginalda V. Shepherda (inspektor uzbrojenia z Wydziału Projektowania w Ministerstwie Zaopatrzenia). Nowy model, który pojawił się w styczniu 1944, miał zastąpić poprzednie wersje:
Sten Mk II oraz Mk III.
Zmiany konstrukcyjne w wersji Mk V miały na celu zwiększenie wygody użytkowania, bezpieczeństwa, niezawodności i celności broni, chociaż w porównaniu do wersji Mk II, dwukrotnie zwiększył się jej koszt jednostkowy i czas wytwarzania. Sten Mk V posiadał drewnianą kolbę z mosiężną stopką (w miejsce dotychczasowych, dość topornych ramowych lub „T-kształtnych”), zmienione urządzenie spustowe, przekonstruowany zamek z dodatkowym bezpiecznikiem, dwa chwyty pistoletowe (chociaż przedni często demontowano, co zostało oficjalnie usankcjonowane w czerwcu 1945). Można go było szybko rozłożyć na trzy podzespoły - kolbę, komorę zamkową i lufę. Gniazdo magazynka, znajdujące się z lewej strony komory zamkowej, dawało się przekręcić pod jej spód, co ułatwiało przechowywanie broni. Na wylocie lufy pojawił się zatrzask do mocowania ówczesnego przepisowego brytyjskiego bagnetu No. 4 Mk II (zwanego "gwoździem").
Od listopada 1944 oznaczenie "Mk V" zmieniono na "Mk 5". Steny Mk V / Mk 5 produkowano wielkoseryjnie w wytwórniach w ROF Fazakerley, ROF Maltby oraz ROF Theale (łącznie około 500 tysięcy egzemplarzy). Jakość wykonania, o lata świetlne przewyższająca „prostackie” Mk II i Mk III poskutkowała nadaniem broni nieoficjalnej nazwy „Sten de Luxe”).
Stenów Mk V użyli po raz pierwszy brytyjscy spadochroniarze podczas desantu w Normandii (mieli je żołnierze 9 Batalionu Spadochronowego pułkownika Terence Otway’a, biorący udział w ataku na niemiecką baterię w Merville), natomiast w większej liczbie peemy te znalazły się na wyposażeniu 1st Airborne Division generała Roberta Urquharta podczas nieszczęśliwej operacji "Market-Garden" (wrzesień 1944). Co do żołnierzy 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej generała Sosabowskiego biorących udział w tej akcji, większość źródeł jest zgodna, że skakali oni wówczas uzbrojeni w Steny Mk II, ale np. Leroy Thompson w publikacji "The Sten Gun" zamieszcza zdjęcie polskiego spadochroniarza, uzbrojonego w Mk V (chociaż być może jest to zdjęcie z okresu po „Market-Garden”).
W latach pięćdziesiątych oznaczenie broni zmieniono na L52. Następcami Stenów w Armii Brytyjskiej zostały pistolety maszynowe Sterling-Patchett.
Kaliber 9 mm, magazynek na 32 naboje.
W kolekcji: Sten Mk 5 numer seryjny AO7554, wyprodukowany w ROF Theale (? oznakowanie niewyraźne) prawdopodobnie na początku 1945 roku. Broń znajdowała się na wyposażeniu Armii Brytyjskiej.