Bieżanowski Stanisław - profesor historiograf

Stanisław Józef Bieżanowski (ur. w 1628 we Lwowie, zm. 10 listopada 1693) – profesor i historiograf Uniwersytetu Krakowskiego, autor ok. 150 panegiryków, głównie w języku łacińskim. Specjalizował się w układaniu anagramów. W utworze Echo e Polonia Romam tendens (1670) z liter imienia Elżbiety złożył 100 anagramów.



Urodził się we Lwowie, w rodzinie mieszczańskiej. Tam też ukończył szkołę miejską. Pracując jako guwerner syna Marcina Kalinowskiego hetmana polnego, podjął studia w Krakowie, gdzie kształcił się w wymowie i poezji. W 1646 uzyskał bakalaureat nauk wyzwolonych. W wieku 22 lat bezpowrotnie stracił wzrok. Pomimo tej ułomności i biedy studiował dalej i w marcu 1655 zdobył tytuł magistra. W 1665 powołano go do Kolegium Mniejszego Akademii Krakowskiej, a rok później otrzymał w nim katedrę poetyki. W 1678 zwolniono go z obowiązku wykładów i dysput w zamian za tworzone panegiryki na rzecz wszechnicy krakowskiej. W styczniu 1689 został historiografem Akademii z fundacji Sebastiana Petrycego. Nad dziejami krakowskiej uczelni pracował do końca życia.

(WIKI)