W-wa - Krakowskie Przedmieście nocą

lata 50/60-te XX wieku.



Warszawa. Krakowskie Przedmieście widziane z Placu Zamkowego. Po lewej stronie kościół św. Anny.



Początki Krakowskiego Przedmieścia sięgają XIV w. Z biegiem lat ta ulica stawała się coraz ważniejsza i nabierała charakteru reprezentacyjnego dla miasta. Zamożni budowali tu swoje pałace, przybywały kościoły, sklepy, restauracje, skwerki i pomniki. Około 1762 roku ulica była już całkowicie wybrukowana, a do 1855 roku uzyskała oświetlenie gazowe. W 1866 roku ruszyła tędy linia tramwaju konnego łączącego dworce Wiedeński (Główny) z Terespolskim (Wschodnim). W 1907 roku uruchomiono oświetlenie elektryczne i tramwaj elektryczny.

W 1944 w wyniku walk powstańczych, a później zaplanowanej akcji burzenia Warszawy przez okupanta Krakowskie Przedmieście uległo znacznemu zniszczeniu. Po wojnie odbudowano większość zniszczonych budynków, ale nie wszystkie uzyskały dokładny wygląd przedwojenny. Generalnie zrezygnowano z odtwarzania budynków wysokich zachowując tylko 4 kondygnacje (w tym parter). Elewacje też nie zawsze odzyskały dawny wygląd.

Krakowskie Przedmieście zawsze było świadkiem ważnych wydarzeń dla miasta i Polski (zarówno w czasach monarchii i zaborów, jak również po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku i w czasach PRL).