Co lalka ma pod sukienką

Golasy tym razem typowo dokumentalnie, zero artyzmu.

Przeważnie lalki porcelanowe mają materiałowe korpusy sztywno wypchane filcowymi pakułami albo syntetycznymi ....farfoclami czy jak to się fachowo nazywa. Za system kostny zazwyczaj robi kawałek drutu (pozwala na pozowanie lalki choć bardzo ograniczone ale ma tendencję do pękania) albo segmentowa, platikowa "armatura" (wygląda jak poobcinane kielichy rur kanalizacyjnych połączonych jedna z drugą), tu ruchomość jest większa ale też większe prawdopodobieństwo pęknięcia.

Gdyby nie było tych usztywniaczy lalka mimo sztywnego wypchania korpusu byłaby niestabilna.

Alternatywą dla materiałowych korpusów są porcelanowe. Jak widać w poprzednim rekordzie mogą być pięknie wyrzeźbione albo... nie, co widać na przedostatnich dwóch zdjęciach.

Lalka w całości porcelanowa jest jednak potwornie ciężka i bardzo trudno trafić takie lalki nie uszkodzone. Za to jak już stoi w witrynie to jest praktycznie wieczna, strój mogą zeżreć mole ale porcelany nic nie ruszy.

Tak zwane lalki antyczne osadzano na kompozytowych lub drewnianych (lub opcja mieszana) korpusach, były one bardzo wytrzymałe i zazwyczaj przetrwały do naszych czasów w całkiem dobrym stanie. Kończyny montowano na stawach kulkowych - świetne rozwiązanie jeśli chodzi o pozowanie, daje duże możliwości.

Inną opcją były korpusy skórzane, w których również montowano ruchome stawy- tylko współczesne lalki są takie sztywne. Niestety skóra zachowała się gorzej, często widać lalki poobklejane plastrami po to by zapobiec wysypywaniu trocin.