Łuska Tokariew 7,62 × 25 mm

7,62 × 25 mm TT (7,62 × 25 mm wz.30, 7,62 mm TT, 7,62 mm nabój Tokariewa) – standardowa amunicja pistoletowa Armii Czerwonej od 1930 roku

Brak oznaczeń łuski oznacza produkcję ZSRR z przed 1942 roku - producent nieznany

 Stanowi on wersję naboju 7,63 × 25 mm Mausera. Różnica w kalibrze i pozostałych wymiarach jest na tyle niewielka, że oba naboje są zamienne. Został wprowadzony do uzbrojenia wraz z pistoletem TT Tokariewa w 1930 roku. Nabój Tokariewa posiada łuskę butelkową, pocisk (standardowy typ P) najczęściej z rdzeniem ołowianym i płaszczem stalowym platerowanym miedzią. Nabój standardowo elaborowany był prochem P-45, P-85, P-125 (liczba oznacza ilość części azotanu potasu na 10 części masy prochowej). Od 1941 roku produkowano także naboje PT (z pociskiem smugowym), P-41 (z pociskiem przeciwpancerno – zapalającym). Pojawiła się wtedy także wersja naboju P z rdzeniem stalowym. Po II wojnie światowej nabój 7,62 × 25 mm TT stał się przepisowym nabojem pistoletowym we wszystkich krajach Układu Warszawskiego a także w ChRL i Jugosławii. W latach 1948-1956, była ona produkowana także w Polsce.

Amunicja 7,62 × 25 mm TT, przewidziana była także do użycia w pistoletach maszynowych: PPD wz. 34/38, PPSz wz.1941 i PPS wz.1943[1].