1 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej,a właściwie 1 Pułk Lekkokonny (Polski) Gwardii Cesarskiej, (fr. 1er régiment de chevau-légers lanciers polonais de la Garde impériale), oddział polskich szwoleżerów z epoki napoleońskiej pod dowództwem Wincentego Krasińskiego, istniejący w latach 1807-1815. Karta pocztowa wymiary 14cmx9cm.Producent A.Bergeret&Cia-Nancy.
https://tytus.edu.pl/2020/05/11/hej-hej-ulani-swiatowa-kariera-polskiej-kawalerii/
"Lansjerzy - szwoleżerowie i ułani, jaka jest między nimi różnica?
W praktyce różnica sprowadza się tylko do terminologii w różnych językach. We wszystkich armiach formacja ta była wzorowana na ułanach ze schyłkowego okresu Rzeczypospolitej (ci jak wiadomo, wywodzą się z lekkiej jazdy tatarskiej). Jeszcze w XVIII wiek w armii pruskiej wprowadzono podobną jazdę tzw. bośniaków, później "towarzyszy". W latach osiemdziesiątych armia austriacka sformowała z galicyjskich ochotników pierwszy pułk skopiowany niemal dokładnie z kawalerii polskiej (mundury niemal identyczne w kroju, ale koloru zielonego i nazwa "uhlanen"), po 3 rozbiorze dwa następne. Utworzono też inne pułki, zwane z francuska "chevau-legers" (lekcy jeźdźcy), bez lanc i z kaskami zamiast rogatywek, rekrutowane w krajach niemieckich cesarstwa.
Powstały też pułki ułańskie w Rosji, w tym co najmniej jeden, pod dowództwem Czaplica, złożony niemal wyłącznie z Polaków. Podobnie, jak austriackie, przez cały czas wojen napoleońskich walczyły wiernie po stronie zaborców.
W późniejszej Wielkiej Armii najstarszym pułkiem ułanów był pułk lansjerów Legii Nadwiślańskiej wywodzący się z utworzonego w r. 1799 szwadronu jazdy legionowej. Po reorganizacji kawalerii francuskiej otrzymał numer 7. Poruszony sukcesami polskich ułanów Napoleon utworzył w 1810 r. pułki kawalerii (1-11) uzbrojone w lance i stąd nazwane "lanciers". Mundury mieli kroju polskiego, ale oprócz pułków 7 i 8 złożonych z Polaków, koloru zielonego i z kaskami zamiast rogatywek.
Szwoleżerowie-pułk gwardii utworzony z polskich ochotników w 1807 roku- umundurowanie i uzbrojenie jak ułani, ale bez lanc, za to karabinki mieli wszyscy, a nie tylko plutony flankierskie. Po bitwie pod Wagram otrzymali lance, jak ułani, ale starą nazwę pozostawiono. Utworzono też identycznie uzbrojony i podobnie umundurowany (w odwróconych kolorach) pułk szwoleżerów holenderskich. W 1812 próbowano utworzyć trzeci pułk z Polaków z zaboru rosyjskiego. Pułki gwardyjskie, mimo identycznego uzbrojenia i stylu walki jak lansjerzy w wojskach liniowych, nazywano szwoleżerami, ale nie wiem, czy było to w jakiś sposób zadekretowane.
Podobne oddziały powstały w niemal wszystkich armiach europejskich, a nawet brytyjsko-indyjskiej i paru latynoamerykańskich.
W językach słowiańskich i niemieckim przyjęła się nazwa pochodna od "ułan" (niem. uhlanen, ros. уланы) w innych postawiono na lancę (franc. lanciers, ang. lancers, wł. lancieri, hiszp. lanceros)"