CHAPELLE NOTRE-DAME DE LA MÉDAILLE MIRACULEUSE

Pocztówka przedstawia:

1.Dokładne miejsce pierwszego objawienia 18-19 lipca 1830 r. Fotel, na którym siedziała    Najśw. Panna znajdował się w tym miejscu.

2. Statua Najśw. Dziewicy ze złotym globem, umieszczona w miejscu, gdzie św. Katarzynie został objawiony Cudowny Medalik, 27 listopada o godz. 17,30.

3. Relikwie św. Ludwiki de Marillac, współzałożycielki wraz z św. Wincentym Sióstr Miłosierdzia.

4. W tym miejscu Najśw. Panna objawiła się św. Katarzynie w grudniu 1830 r. (Święta nie podaje dokładnej daty)

5. Fresk przedstawiający pierwsze objawienia z 18 lipca 1830 r.

6, Cenne ciało św. Katarzyny Labouré, która widziała Najśw. Dziewice w tej kaplicy w 1830r.

7. Relikwiarz zawierający serce św. Wincentego a Paulo.

 

CHAPELLE NOTRE-DAME DE LA MÉDAILLE MIRACULEUSE Paris

80/18 Cliché P. Bizet©



Wikipedia:

Katarzyna Labouré, fr. Catherine Labouré, właśc. Zoe Labouré (ur. 2 maja 1806 w burgundzkiej wiosce Fain-lès-Moutiers, zm. 31 grudnia 1876 w Paryżu) – francuska mistyczka katolicka, święta Kościoła katolickiego, szarytka.

Pochodziła z wielodzietnej rodziny chłopskiej. Po śmierci matki (9 października 1815) przejęła jej obowiązki pomagając ojcu w prowadzeniu gospodarstwa. Jej starsza siostra wstąpiła do klasztoru, lecz następnie, gdy ona chciała zrobić to samo, ojciec sprzeciwił się jej planom i wysłał do pracy do Paryża, w restauracji stryja.

W wieku 24 lat ostatecznie wstąpiła do zakonu szarytek w Paryżu. W czasie odbywania nowicjatu 27 listopada 1830 doznała objawienia maryjnego; z wydarzeniem tym wiąże się tradycja medalika z Matką Boską (cudowny medalik) – na awersie z wizerunkiem Maryi z wyciągniętymi ku ziemi ramionami (symbol spływających łask) i z wężem pod stopami, na rewersie z krzyżem, napisem I. M. (Immaculata Maria – Niepokalana Maryja) i dwoma sercami: jedno z cierniami, drugie przebite mieczem.