Dienstglas cxn 6x30 Busch bakelite

- Dienstglas - lornetka służbowa,
- cxn - 3-literowy kod producenta w czasie wojny,
- podziałka,
- nr seryjny: ?.

Firma znajduje się w Rathenow (północny-zachód od Berlina). Została założona około roku 1800 przez pastora Johann Heinrich August Duncker i produkowała szkła/soczewki do okluarów. Przekazał on firmę w 1824 roku synowi Eduardowi Duncker. Ten z kolei nie mając dzieci przekazał firmę siostrzeńcowi Emilowi Busch w 1845 roku. Do tego czasu firma figurowała pod nazwą "Optische Industrie-Anstalt, Rathenow". Emil Busch dołączył do firmy pięć lat wcześniej po studiach optyki i handlu. Sprzedał spółkę 22 października 1872 roku tworząc spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Firma została następnie przemianowana na "Rathenower Optische Industrie Anstalt (dawniej Emil Busch) AG", a Busch stał się jednym z dyrektorów. Nazwę zmieniono ponownie 14 sierpnia 1908 roku na "Emil Busch AG Optische Industrie". Podczas II wojny światowej, nazwą kodową spółki było cxn wprowadzone w marcu 1941.
Lornetki bakelitowe powstały w późnym okresie wojny aby zaoszczędzić surowce (1943-45). W tym czasie Emil Bush był kontrolowany przez Carl Zeiss Jena bedącego głównym akcjonariuszem spólki. Prawdopodobnie Bush został zobowiązany do użycia innych materiałów do produkcji korpusu. Pomimo wad bakelitu, głównie kruchości, został on zastosowany do produkcji korpusów i kilku pozostałych elementów ze względu na dostępnośc i szybkość odlewania/formowania. W lornetce tej używano smaru oznaczonego trójkątem. Smar oznaczony ▲ - jest odporny na zimno do -40°C. Mógł być z powodzeniem używany do +50°C. Według niepotwierdzonych źródeł nazwa to Instrumentenfett 6009. Wprowadzono prawdopodobnie w końcu 1943 / początku 1944.
Lornetka w złym stanie. Często spotykane są egzemplarze uszkodzone ze względu na kruchość bakelitu. Mechanicznie niesprawna przez skorodowane elementy metalowe. Jedna strona lornetki ma mocno potłuczony korpus. Uszkodzenie to odsłania układ pryzmatów i mocowanie pryzmatów, które różni się od podstawowych wersji lornetek dienstglas. Niewidoczny numer seryjny oraz oznaczenie smaru ze względu na korozję. Optyka zanieczyszczona ale widoczna jest podziałka w prawym okularze. W późniejszym czasie zostanie zabezpieczona przed dalszą korozją.

Opis powstał głównie na podstawie "Unusual construction of optics in some binoculars" Anna & Terry Vacani.