1 marka polska 1919

Emisja: 23 sierpnia 1919
Awers: z prawej królowa Jadwiga
Rewers: rysunek ornamentalny
Znak wodny: bieżący, siatka z kwadratów o zaokrąglonych rogach
Wymiary: 120 mm x 75 mm
Wprowadzony do obiegu: 5 grudnia 1919
Wycofany z obiegu: 1 lipca 1924
Ostateczna wycofany: 31 maja 1925
Projektant: nieznany
Podpisy: Dyrekcja PKKP – Józef Zarzycki     Główny skarbnik – Marian Karpus
Druk: Wiener Staatsdruckerei, Wiedeń ; Z.Gr.B.Wierzbicki i S-ka, Warszawa

Banknoty Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej (1919–1923) – banknoty denominowane w markach polskich emitowane przez Polską Krajową Kasę Pożyczkową od stycznia 1919 r.

Po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. rząd polski zmuszony był przejąć i utrzymać działalność Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej jako tymczasowej instytucji bankowo-emisyjnej.

W związku z dużym zapotrzebowaniem prywatne drukarnie nie nadążały z drukiem.
Dodatkowo papiery projektu Półtawskiego okazały się bardzo łatwe do sfałszowania.
Z tych powodów w sierpniu 1919 r. skierowano zamówienie do drukarni państwowej w Wiedniu (Wiener Staatsdruckerei), którą opuściły zaprojektowane tam i wydrukowane dwie emisje marek polskich, z datą 1919 i 1920, o nominałach od ½ do 5000 marek polskich.
Banknoty powtarzały drukowane wcześniej nominały, ale były w znacznie bezpieczniejszej a zarazem efektowniejszej i ujednoliconej formie graficznej.
Do ich zaprojektowania wykorzystano elementy z obiegowych banknotów austriackich.
Polskim akcentem tych emisji, wykonanych w typowym stylu wiedeńskiej secesji, były medaliony z portretami królowej Jadwigi i Tadeusza Kościuszki.