Odznaka "Miecze Hallerowskie"

Odznaka pamiątkowa Armii Generała Hallera lub tzw. "Miecze Hallerowskie". Jest to pamiątkowa odznaka przyznawana żołnierzom Armii Polskiej we Francji w okresie II Rzeczypospolitej przez Zarząd Związku Hallerczyków, a później, do dziś – zasłużonym kombatantom przez Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce (SWAP).

 Odznaka ma kształt rombu z czerwoną obwódką na awersie, na którym znajduje się orzeł z rozpostartymi skrzydłami, ze złotą koroną i szponami oraz złotym krzyżem na piersi. Za orłem znajdują się dwa skrzyżowane miecze o wystających spoza rombu złotych rękojeściach i sztychach. W rombie, na wysokości głowy orła znajduje się data (4-X-1918) w tym dniu Komitet Narodowy Polski powierzył Józefowi Hallerowi formalne dowództwo nad formującą się armią polską. Po prawej stronie skrzydeł znajdują się napisy FRANCJA a po lewej WŁOCHY. Pod ogonem AMERYKA i niżej monogram „JH” (Józef Haller).

  16 grudnia 1924 roku Minister Spraw Wojskowych generał dywizji Władysław Sikorski zakazał żołnierzom w czynnej służbie noszenia odznaki na wstążce jasnoniebieskiej z prążkami biało-amarantowymi po brzegach. Zakaz został opublikowany w Dzienniku Rozkazów Wojskowych nr 49 z 1924 roku. Kilka miesięcy później Minister Spraw Wojskowych wydał zgodę na noszenie odznaki rozkazem nr 100 z 17 marca 1925 roku, jednak tylko na śrubce (nie na wstążce) pod klapą lewej górnej kieszeni trencza (kurtki) na wysokości trzeciego guzika.