Medalik kat. MB Bolesna XIX w

Miedziany medalik , wymiary 23 x 19 mm, rewers niestety wytarty.



Awers: Wizerunek Matki Boskiej Bolesnej (Siedmiobolesnej). Napis: Matka Boża Bolesna

Rewers: Wizerunek figury Jezusa Chrystusa Antokolskiego. Napis: Jezus Nazarański  



Matka Boża Bolesna lub Siedmiobloesna - tytuł nadawany Matce Boskiej jako współodkupicelki grzechów. Kościół Katolicki obchodzi śięto Siedmiu Boleści NMP 15 września, dzień po święcie Podwyższenia Krzyża Świętego. Początkowo istniały dwa święta upamiętniające cierpienia NMP : 

-w piątek przed Niedzielą Palmową 

-15 września - Święto Siedmiu Boleści

Zgodnie z naukami kościoła siedem boleści NMP to:

-przepowiednia Symeona,

-ucieczka do Egiptu,

-zagubienie młodego Jezusa,

-spotkanie Jezusa na Drodze Krzyżowej

-Ukrzyżowanie i śmierć,

-zdjęcie z krzyża,

-złożenie do grobu,



Figurka Jezusa Antykolskiego - Antykol jest to nazwa dzielnicy Wilna, w 1694 r z inicjatywą budowy  kościoła w tym rejonie wystąpił wojewoda wileński Kazimierz Jan Spieha. Budowę kościoła zakończono w 1717 roku. Świątynię wybudowano w stylu barokowym , nadania jej wezwanie Pana Jezusa oraz Trójcy Świętej. Autorstwo stiuków znajdujących się w świątyni przypisuje się Piotrowi Piertiemu. Kościół wybudowano z myślą o zakonie trynitrarzy, który w tamtym czasie pojawił się na ziemiach polskich. Wyposażenie kościoła stanowiło siedem ołtarzy, w jednym z nich znajdowała się drewniana figura Zbawiciela , wykonano ją w Rzymie, poświęcił ją Papież Innocenty XII. Sprowadzono ją do Wilna 8 czerwca 1700 roku. Figura miała opinię cudotwórczej. W kościele znajdował się również tzw cudowny krucyfiks. W 1812 roku świątynię splondrowały wojska napoleońskie. W 1864 roku za rządów gubernatora Murawiowa władze rosyjskie zlikwidowały zakon trynitarzy, kościół zamknęły, a klasztor skonfiskowały. Kościół został przebudowany na cerkiew garnizonową św. Michała Archanioła. Świątynię przebudowano w tzw stylu rosyjskim urzędowym, zmieniono całkowicie wnętrze oraz dobudowano kruchtę. Cudowny krucyfiks przeniesiono do katedry królewskiej, natomiast figura Jezusa trafiła do kościoła Św Piotra I Pawła. W 1918 roku kościół wrócił do pierwotnego wyznania.  



(T. Rewoliński, Medale odnoszące się do kościoła katolickiego, Kraków  1887, Tablica XVII  : nr 912 )