Zamek krzyżacki w Golubiu-Dobrzyniu

Zamek w Golubiu, bo tak naprawdę z Dobrzyniem nie miał właściwie nic wspólnego, był drugim po Papowie Biskupim kasztelem na rzucie  kwadratu, zarazem właściwie pierwszym o formie w pełni już rozwiniętej. Budowany był w latach 1293-1329, posiadał cztery pełne skrzydła, z kaplicą , refektarzem, kapitularzem, dormitorium, infirmerię i wszystkimi innymi pomieszczeniami przewidzianymi w tego typu budowlach. Pierwszy plan budowlany przewidywał wybudowanie bergfriedu w północno zachodnim narożniku, ale ostatecznie zrezygnowano z niego i pozostał tylko gruby mur do wysokości parteru. Myślę,  wpływ na tą decyzję miała niestabilność gruntu, podobnie zresztą jak w zamku Rogoźnie. Role wieży ostatecznej obrony przejęła wolno stojącą wieża, do której wejście było po zwodzonej kładce z poziomu chodnika straży na poddaszu.  Całość składała się z  dwóch członów, zamku wysokiego i obszernego przedzamcza. Sama struktura zamku, mimo burzliwych dziejów i licznych przebudów, przetrwała do dzisiaj, pozbawiona narożnych wieżyczek, ozdobnych szczytów, wysokich dachów  i z przemurowanymi otworami okiennymi.  W wieku XVII, gdy zamek był siedziba Anny Wazówny zamek został przebudowany na siedzibę magnacką przemurowano układ pomieszczeń, ozdobiono go wątpliwej urody renesansowymi attykami i nakryto dachem pulpitowym. Po drugiej Wojnie Światowej zamek uległ ruinie i była szansa na regotyzację budowli, lecz nasze narodowe ambicje spowodowały, że odbudowano go w kształcie z epoki Wazów. 

Regularny kasztel konwentualny, siedziba komtura. 

Elewacje wykonano w programie paint wykorzystując z plany C. Steinbrechta.

Rysunek aksonometryczny powstał w latach 90-tych gdy wieża główna była jeszcze w opcji.