Zamek krzyżacki w Grudziądzu

Grudziądzki zamek Krzyżacy zaczęli budować około roku 1250 i należał on do najstarszych budowli obronnych wzniesionych przez zakon. Jego sylwetka w połączeniu z całym rzędem monumentalnych spichlerzy, całość wyniesiona ponad skarpę wislaną, musiała robić na ówczesnej gawiedzi piorunujące wrażenie potęgi Zakonu NMP. Budowla należała podobnie jak zamki w Toruniu, Bałdze, czy Bierzgłowie do pierwszych murowanych siedzib konwentów w nowopowstajacym państwie zakonnym. Był też zamkiem komturskim. Zbudowano go na planie nieregularnego czworoboku z wolnostojacą wieżą ostatecznej obrony (Bergfriedem) w północno wschodnim narożniku dziedzińca, do której  wejście przez zwodzony mostek prowadziło na wysokości kilku pięter (13m) z ganku północnego muru kurtynowego. Wieża w odróżnieniu od toruńskiej była okrągła. Główne i zarazem najstarsze skrzydło południowe, mieściło najważniejsze pomieszczenia takie jak: kaplica zamkowa, refektarz i kapitularz. Dwa pozostałe skrzydła były mieszkalne i gospodarcze. Zamek od początku miał pecha, gdyż z powodu podmycia skarpy w 1338r. zawaliło się częściowo skrzydło zachodnie. Skrzydło odbudowano, połączono je murowanym gankiem z Gdaniskiem (Dansker) i zamek przetrwał w niezłym stanie do czasów pruskich. W roku 1807 Fryderyk Wilhelm III wymyślił sobie rozbudowę grudziąckiej cytadeli i wydał rozkaz rozbiórki zamku na cegły (bo im podobno zabrakło). Przy okazji niejako rozebrano zamki w Pokrzywnie, Radzyniu Chełmińskim, Rogoźnie, Brodnicy i parę innych pomniejszych. Ocalała tylko wolno stojąca wieża, którą nazwano Klimek. Wieża stała sobie (trochę pokiereszowana uprzednio przez artylerię pruską z cytadeli podczas Wojny Napoleońskiej) do Drugiej Wojny Światowej nim w 1945 roku niemiaszki pamiętając, że Napoleon wykorzystywał ją jako wyniesiony punkt obserwacyjny, wysadzili ją w powietrze. Parę lat temu została zrekonstruowana według planów Conrada Steinbrechta (pisownia imienia wg. starych zasad) i można sobie na nią wejść.
Jak wyglądał? Chyba jakoś tak podobnie.