Menażka M15 (kochgeschirr m15)

Menażka pruska M15 stanowiła rozwinięcie  M10, po wybuchu wojny w 1914 r. Była wykonane z aluminium do kompletu wydawany był zestaw połączonych widelców i łyżek . Historia menażek w armiach tzw. niemieckich zaczyna się od naczynia M / 1828
(Bawaria, połowa XIX wieku) wykonanego z blach ocynkowanej będącego  pierwszym naczyniem indywidualnym dla żołnierza (do tego czasu posiłki spożywano z jednego kotła), oficjalnie wprowadzona na wyposażenie 1855r. wprowadzono w niej obowiązujący do dziś podział na 2 części garnek z uchem nośnym i wieko zwane patelnią z uchwytem . Początkowo menażka M 15 była produkowana w 2 wersjach malowanej i  dla kawalerii  niepomalowanej , ponieważ zwykle trzymano je w skórzanym etui  przyczepionym do siodła. W miarę postępu wojny kawaleria była coraz częściej wyposażana w ten sam rodzaj sprzętu, co inne gałęzie armii, trend napędzany potrzebą standaryzacji produkcji wojennej . Od 1917 r. menażka była produkowana z emaliowanej stali oznaczona jako M 17 wynikało to z coraz większych braków surowców.
Egzemplarz bez oznaczeń , z oryginalną farbą, w środku nalot tlenkowy aluminium.[color=black] [/color]