Menażka wz.23/31 (powojenna)

Polska menażka wz.23 opracowana została w latach 20-tych w związku z rosnącym zapotrzebowaniem Wojska Polskiego na menażki. Dotychczasowe zapasy pochodzące ze zdobyczy niemieckich oraz menażki francuskie nie odpowiadały warunkom postawionym w programie standaryzacji uzbrojenia armii. Menażka wz.23 wykonana była z blachy stalowej ocynkowanej, a od 1931 roku z aluminium już jako wz.23/31. Przekrój poprzeczny nerkowaty. Na manierkę składały się część górna i dolna. Część górną stanowił rondel (patelnia)z pałąkiem o pojemności 0,6 l. Część dolną stanowił kociołek o pojemności 1,5 litra. Masa menażki wynosiła 700 g. Menażki produkowane były przez firmę "Ideal" oraz "Silesia" z Rybnika. Sygnatura producenta znajduje się na rączce, jak i też na ścianie i dnie kociołka. Całość pomalowana farbą khaki. Menażki troczone były najczęściej na klapie tornistra. W kawalerii menażka wz.23/31 przewożona była w sakwie lewej. Po wojnie kontynuowana była produkcja menażki aluminiowej  wz.23/31 do lat 70 gdy podano ją modyfikacji i prowadzono nowy model wz.70. Menażka wyprodukowana w latach 70 oznaczenia stemplem na spodzie R.Z.W.M  AL-2 i 74RPW Nr 3 na obrzeżu. Kolor oryginalny.

Stan używana