Kern Aarau 6x24

- podziałka - krzyż,

- nr seryjny: No17342.



Firma została założona w 1819 roku przez Jakoba Kerna (ur. 17 sierpnia 1790; zm. 4 lutego 1867) jako warsztat mechaniczny w małym miasteczku Aarau w kantonie Argowia. Kern najpierw uczył się zawodu kowala w Aarau, a następnie wyjechał do Monachium. W tym czasie miasto uważano za ważny ośrodek budowy precyzyjnych instrumentów mechanicznych. Po powrocie do Szwajcarii Kern po raz pierwszy wyprodukował narzędzia kreślarskie. W 1857 roku firma przeniosła się do dzielnicy Aarau w Ziegelrain i do firmy dołączyli Adolf Kern-Saxer (1826-1896) i Emil Kern-Rychner (1830-1898), dwaj synowie założyciela. Jakob Kern przeszedł na emeryturę w 1863 roku. Adolf Kern przekazał zarządzanie firmą swojemu synowi Heinrichowi Kernowi (1857-1934) w 1885 roku. Firma została przemianowana na Kern & Co. i została przekształcona w korporację Kern & Co. AG w 1914 roku. W 1920 roku firma otworzyła nowy biznes w Aarauer Schachen. Choć w XIX wieku firma stale się rozwijała to po I wojnie światowej znalazła się w trudnej sytuacji ekonomicznej. Produkcja urządzeń optycznych, które zostały niedawno włączone do produkcji, była niewielka, a nowe typy przyrządów pomiarowych produkowanych przez Heinricha Wilda w Heerbrugg tworzyły coraz większa konkurencję. Pod koniec 1921 roku zakład został czasowo zamknięty, a właściciele musieli obniżyć o 30% kapitał zakładowy. Zaległości technologiczne Kerna stawały się coraz większe i do roku 1930 jego projekty były tak przestarzałe, że ich modernizacja była nieopłacalna. W 1932 r. nastąpiła dalsza deprecjacja 50% kapitału zakładowego. Firma zyskała nowe zabezpieczenie finansowe i reputację innowacyjnej firmy wraz z przeniesieniem Heinricha Wilda, który po 1930 roku opuścił własną firmę, a w 1937 wniósł do firmy Kern kilka pionierskich patentów na zmodernizowaną i bardziej precyzyjną produkcję m. in. teodolitów. Były znane na całym świecie jako produkty wysokiej jakości i przez prawie 50 lat były uważane za najbardziej kompaktowe i precyzyjne teodolity swoich rozmiarów. Po II wojnie światowej Kern rozwijał się głównie w dziedzinie urządzeń optycznych, po tym, jak od 1940 r. zainwestował znaczne środki w rozwój obiektywów do aparatów fotograficznych i filmowych. Firma szybko stała się znana na całym świecie jako projektant i producent obiektywów do aparatów Paillard-Bolex, ale stała się coraz bardziej zależna od producenta aparatów Ernesta Paillard & Cie. Po  trudnej reorganizacji firma poszła w odwrotnym kierunku w 1958 roku. Zarząd postanowił ponownie skoncentrować się na przyrządach pomiarowych. Zmiana w Kern & Co nastąpiła w odpowiednim momencie. W 1963 r. firma Paillard-Bolex doświadczyła poważnego spadku sprzedaży. Od około 1960 r. Kern & Co. zbudował również urządzenia do fotogrametrii i kartografii oraz opracował system LIS-GIS. W zarządzie firmy był wówczas Peter Kern, piąte pokolenie rodziny. Za czasów kolejnego właściciela Waltera Kerna (1888–1974) została założona w USA firma Kern Instruments Inc. w 1945 roku, jako pierwsza spółka zależna, której siedziba została przeniesiona do Port Chester w 1955 roku. W 1976 roku w Kanadzie pojawił się Kern Instruments of Canada Ltd. a w 1976 dwie kolejne spółki córki w Brazylii i Danii. Firma straciła udział w rynku w latach 80-tych ze względu na zbyt wysokie standardy jakości i złe zarządzanie. Kern nawiązał wtedy współpracę z Wild Heerbrugg, największym europejskim producentem optyki geodezyjnej z siedzibą we wschodniej Szwajcarii. Ostatecznie, w latach 1988-1992, Kern & Co. AG została sukcesywnie połączona z Kern SWISS, Wild Leitz AG, Leica Aarau AG i ostatecznie Leica Geosystems (Unterentfelden). Zakłady produkcyjne w Aarau zostały zamknięte w 1991 roku.

W 1925 rozpoczęto produkcję lornetek zarówno cywilnych jak i wojskowych. Firma produkowała lorentki dla wojska Szwajcarii ale też na eksport do Szwecji, Australii, czy Holandii. Kern produkował modele 6x24, 6x30 i 8x30.

Lornetka wyprodukowana w 1938 r jako Armee-Modell - dla wojska. Lornetki dla wojska były oznaczane krzyżami szwajcarskimi zarówno na górnych jak i na dolnych pokrywach. Muszle oczne są metalowe i można je wysuwać góra - dół (zdj. 6 - wysunięte). Lornetka posiada podziałkę, która znajduje się w lewnym okularze, a nie jak w innych lornetkach w prawym. Ponadto ktoś wykonał gumowe nakładki na okulary (zdj 7 i 8). Wygladają jak wycięte z dętki rowerowej. Ze względu na to, że nie wiadomo w jakim okresie zostały dodane postanowiłem, że zostaną z lornetką. Mechanicznie i optycznie sprawna. Okładziny całe.