Hełm stalowy wz.16 (rogacz)

Hełm stalowy wz.16 (rogacz) był jednym z pierwszych hełmów wprowadzonych szeroko na  wyposażenie armii niemieckiej . Inicjatorem wprowadzenia hełmu w armii niemieckiej był prof. August Bier, chirurg konsultant 27. Korpusu Armijnego na froncie zachodnim, który 15 sierpnia 1915 wystosował list do lekarza 2. Armii, zwracając uwagę na potrzebę opracowania hełmu stalowego chroniącego przed uszkodzeniem czaszki i potylicy. Wcześniej przeprowadził rozmowę z prof. Friedrichem Schwerdem z Instytutu Techniki z Hanoweru (na froncie kapitanem 2. Armii), który zapewnił go, że konstrukcja i produkcja hełmu z jednego kawałka stali zapewniająca ochronę oczu i karku jest możliwa. Szef Sztabu Generalnego i naczelny dowódca wojsk niemieckich, Erich von Falkenhayn poparł propozycję w Ministerstwie Wojny i już 4 września 1915 Schwerd wziął udział w naradzie, po której zlecono mu opracowanie hełmu i wdrożenie jego masowej produkcji.

Nowo opracowany Stahlhelm był podobny do średniowiecznej salady. Pierwszym modelem był wzór M1916. Hełm ten produkowany był w sześciu fazach procesu produkcyjnego z kawałka blachy o grubości 1,1 mm z ulepszonej stali chromoniklowej. Charakterystyczną cechą M1916 były dwie wypustki po bokach, na które miano umocowywać osłony pancerne czołowej części dzwonu tzw. Stirnpanzer (jednak ze względu na to, że doczepiana osłona była zbyt ciężka i powodowała przekrzywianie się hełmów do przodu, a także na braki surowcowe – zrezygnowano z jej użycia). Model ten miał też (taki sam jak pikielhauba) uchwyt do mocowania paska zapinającego. Większość tych hełmów miała kolor szary (tzw. feldgrau, znane są także egzemplarze z malowaniem maskującym). Po raz pierwszy zostały użyte w boju w grudniu 1915, z końcem stycznia 1916 huta w Thale/Harz dostarczyła pierwszych 30 000 hełmów, w które wyposażono część jednostek niemieckich podczas bitwy pod Verdun. Stahlhelm chronił lepiej niż hełmy francuskie i brytyjskie, jednak był od nich cięższy.  Hełm szeroko stosowany przez Wojsko Polskie, Policję, KOP  w okresie międzywojennym w ilości ok. 20 000szt. We wrześniu 1939 kilka  jednostek jeszcze miła go na wyposażeniu miedzy innymi  10 Brygada Kawalerii.

Stan współczesna replika wykorzystywana w rekonstrukcji , do hełmu dołączony pokrowiec jutowy  wzorowany na wykonywanych chałupniczo pokrowcach  przez żołnierzy niemieckich w okopach I woj. św.