5 Groszy Polskich Królestwo Kongresowe 1820

5 groszy polskich 1820 – moneta pięciogroszowa Królestwa Kongresowego okresu autonomii, wprowadzona ukazem cara Aleksandra I z 1 grudnia 1815 r., bita w bilonie w latach 1816–1832, według systemu monetarnego opartego na grzywnie kolońskiej.
Moneta została wycofana z obiegu 1 stycznia 1891r.

 Awers: Na tej stronie umieszczono średni herb Królestwa Kongresowego, tzn. orła rosyjsko-polskiego – dwugłowy orzeł z trzema koronami, dużą pośrodku i dwiema małymi na głowach orła, w prawej łapie trzyma miecz i berło, w lewej jabłko królewskie, na piersi, na tle gronostajowego płaszcza, tarcza herbowa z polskim orłem. Po obu stronach dużej korony rok bicia 1820.
Na dole, po obu stronach ogona orła, znajduje się znak intendenta mennicy w Warszawie –

• I.B. (Jakuba Benika 1816–1827),


• F.H. (Fryderyka Hungera 1827–1830) lub


• K.G. (Karola Gronaua 1831–1832)[4].

Rewers: Na tej stronie umieszczono nominał „5", pod nim napis „GROSZY”, poniżej „POLS•”, całość otoczona wieńcem.
Opis: Monetę bito w mennicy w Warszawie, w bilonie (próby 194), na krążku o średnicy 17 mm, masie 1,45 grama, z rantem gładkim. Według sprawozdań mennicy w latach 1816–1832 w obieg wypuszczono 26 567 071 sztuk